(απο sdna.gr)Ολοκληρώθηκε άλλη μία προετοιμασία, με τη νίκη επί της Σταντάρ Λιέγης να δίνει ένα καλό στίγμα για την δουλειά που έγινε σε αυτές τις δύο εβδομάδες.(Γράφει ο Σταύρος Κόλκας).
Επιστρέφουμε στην Ελλάδα, έχοντας εικόνες από μία πολύ καλή προετοιμασία. Στο δικό μου μυαλό, προέχουν πάντα αυτοί που βρίσκονται εδώ και όχι αυτοί που αναμένονται. Και τα παιδιά που προπονήθηκαν για δύο εβδομάδες – όλα τους – είχαν μία εξαιρετική συμπεριφορά. Άκρως επαγγελματική.
Τα πρώτα δείγματα της νέας φιλοσοφίας που περνά η εποχή του Ζοσέ Μπότο υπό την έγκριση του Ιβάν Σαββίδη, είναι ενθαρρυντικά. Και είναι εύκολο για μένα να το εξηγήσω.
Mε τη μείωση των μεγάλων σε ηλικία παικτών και την κατακόρυφη αύξηση των παραγωγικών ηλικιών, αυτό που σίγουρα είδαμε ήταν προπονήσεις σε πολύ υψηλή ένταση. Αν προσθέσουμε και την φιλοδοξία που προστέθηκε, η εικόνα των προπονήσεων αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Επίσης, η παρουσία παιδιών που έχουν ποιοτικά χαρακτηριστικά, αύξησε την αποτελεσματικότητα των ασκήσεων.
Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε μία μετάβαση και από αυτό που αντιλαμβάνομαι, είναι πως ο τρόπος παιχνιδιού του θα αλλάξει σε βάθος χρόνου. Ήδη, αν θέλεις να το δεις βέβαια, βλέπουμε μία ομάδα με πολύ κοντά τις γραμμές της, μεγαλύτερη ικανότητα και διάθεση να πιέσει, βλέπουμε μία πολύ καλή αμυντική ισορροπία. Πως το καταλαβαίνει κανείς αυτό; Με απλά νούμερα.
Ο Ντομινίκ Κοτάρσκι, το πλέον κομβικό πρότζεκτ για τα άμεσα αποτελέσματα που χρειάζεται η ομάδα, ακούμπησε την μπάλα σε δύο 45λεπτά και ένα 60λεπτό, δύο φορές με τα χέρια. Τη μία στη μη αποτελεσματική επαφή που είχε στο κοντινό σουτ του Παυλίδη και την άλλη σε μία πάσα με τα χέρια. Η άμυνά του, δεν τον πίεσε καθόλου.
Και αυτό βέβαια τη βοήθησε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την πίεση του αντιπάλου. Οι κοντινές του πάσες ήταν 8 στις 8 πετυχημένες, οι μεσαίες του 29 στις 30, ενώ είχε και 5 πετυχημένες στις 12 μακρινές. Η ομάδα του φροντίζει για αυτόν και αυτός για την ομάδα του. Στη μορφή που οφείλει να το κάνει ένας σύγχρονος τερματοφύλακας.
Διάβασα πολλές βλακείες για την εικόνα της ομάδας στα φιλικά. Προφανώς δεν μπορώ να απαιτήσω από τον κόσμο που λειτουργεί με συναίσθημα να πιάσει ακριβώς το πως γίνεται η δουλειά, αλλά από επαγγελματίες δημοσιογράφους η απαίτηση είναι πολύ μεγαλύτερη.
Εναντίον της Σταντάρ Λιέγης χρησιμοποιήθηκε κάτι σαν βασικός κορμός.
Κάπως έτσι αναμένεται να πάει ο Ράζβαν στους αγώνες με τη Λέφσκι. Απέναντι στην Σταντάρ λοιπόν, ο ΠΑΟΚ έπαιξε ένα εξαιρετικό τακτικά ποδόσφαιρο, πέτυχε το γκολ από τον Κούτσια, έχασε και ένα άχαστο με τον Αγκούστο. Ακόμη και όταν έγιναν βασικές αλλαγές, η ομάδα αμυντικά ανταπεξήλθε. Εμένα ο ΠΑΟΚ μου αρέσει αυτή τη στιγμή, πριν ενταχθούν μάλιστα παίκτες που θα προσθέσουν ποιότητα και αθλητικά στοιχεία στο μεσοεπιθετικό κομμάτι.
Σήμερα πραγματικά εντυπωσιάστηκα από τον Κάργα και την άμεση προσαρμογή του, είδα έναν βελτιωμένο Ντάντας στο δέκα, είδα τις σταθερές μας σε καλή κατάσταση, είδα και τον Γιώργο Κούτσια να το γράφει.
Ο Λουτσέσκου θα τον χρησιμοποιήσει από εδώ και πέρα όπως και να χει. Το λάθος που κάνει ο Ρουμάνος, είναι πως κάποιες φορές υπεραναλύει. Υπάρχουν πράγματα στη ζωή που δεν επιδέχονται ανάλυσης. Έχεις τον Κούτσια, ένα παιδί που από τότε που γεννήθηκε όποιον βρει μπροστά του, τον εκτελεί. Το πόσο έτοιμος είναι πνευματικά, τακτικά και όλα τα συναφή, δεν έχει καμία σημασία. Τον πετάς μέσα, κάνεις τον σταυρό σου και τον αφήνεις να κάνει αυτό που έμαθε από μικρό παιδί. Όσο θα αισθάνεται σημαντικός, τόσο θα αφομοιώνει τη συμπεριφορά του με το γκρουπ. Όσο δεν αισθάνεται σημαντικός, θα ανοίγει ο δρόμος για να του χαλάει ο οποιοσδήποτε το μυαλό.
Ο Κούτσιας σήμερα το έβαλε, μπορεί στα επόμενα δύο να μη το βάλει, δεν έχει καμία σημασία. Η υπερανάλυση ξεχνά πως πρόκειται για ένα από τα τοπ δέκα ταλέντα της Ευρώπης στην ηλικία του. Και το έγραψα για την περίπτωση του Κουλιεράκη. Αν θέλει να πείσει ο ΠΑΟΚ την αγορά πως τα προϊόντα των ακαδημιών του είναι τοπ, πρώτα πρέπει να δείξει έμπρακτα πως τα εμπιστεύεται.
Ο Ράζβαν είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος που δουλεύει για να πετύχει με τον ΠΑΟΚ τα πάντα. Καλείται και αυτός να ισορροπήσει σε κάτι πολύ σύνθετο. Την απαίτηση Ιβάν για πρωταθλητισμό, μέσα από την ύπαρξη πολλών πρότζεκτ που πρέπει να αναδειχτούν και όλα αυτά, με τα επίσημα νοκ άουτ παιχνίδια να ξεκινάνε πολύ νωρίς. Αντιλαμβάνεστε όλοι πως αυτό μόνο εύκολο δεν είναι.
Η πίεση πέφτει λοιπόν πάνω στον Ράζβαν. Σε πρώτη φάση, η δουλειά που έκανε είναι εξαιρετική και τα παιδιά που είναι στην Ολλανδία μαζί του ανταποκρίθηκαν άψογα. Ακόμα και αυτά που ξέρουν πως δεν θα παραμείνουν στο γκρουπ.
Τώρα μπαίνει σε μία άλλη φάση του καλοκαιριού όπου πρέπει να ετοιμάσει τα παιχνίδια με τη Λέφσκι και παράλληλα να εντάξει τα νέα πρόσωπα που αναμένεται να εμφανιστούν στη ζωή μας άμεσα.
Με τη Λέφσκι θα πάει όπως είδαμε σήμερα πάνω κάτω. Πιθανότατα θα έχει την βοήθεια του Μπίσε από τον πάγκο για κανά μισάωρο, όπως και του Νάρεϊ όπως και του Μπράντον Τόμας. Για τον Γέφερσον Σοτέλδο δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πως θα κλείσει και πως αυτό θα συμβεί άμεσα.
Το δύσκολο κομμάτι λοιπόν είναι πως χωρίς προετοιμασία και με παιχνίδι ανά εβδομάδα, αυτά τα παιδιά θα πρέπει να γίνουν κομμάτι του γκρουπ. Και οι κανονικές προπονήσεις που απομένουν από εδώ και στο εξής, δεν είναι πολλές. Ουσιαστικά οι οκτώ μέρες από τη μέρα που θα έρθουν μέχρι το πρώτο παιχνίδι, είναι οι πλέον παραγωγικές μέχρι την διακοπή του Σεπτέμβρη για εθνικές. Και αυτό είναι ένα στοιχείο που ενοχλεί τον Ράζβαν δικαιολογημένα.
Αφήνω πίσω μου τα της προετοιμασίας και πιάνω τα στοιχεία των νέων παικτών, εφόσον ολοκληρωθούν οι μεταγραφές τους. Και οι τρεις έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Τον πρώτο αντίπαλο που πέφτει πάνω τους, δεν τον βλέπουν. Έχουν όλοι το ένας με έναν. Και οι τρεις είναι γρήγοροι, οι δύο έχουν και κανονικά νούμερα. Έτσι όπως τους έχω δει, ο Νάρεϊ είναι αυτός που θα μπει πιο άμεσα, ενώ ο Σοτέλδο είναι ένας παίκτης που αν ταιριάξει, θα κλάψουν μανούλες. Κίνητρο έχει γιατί είναι η πρώτη του σεζόν στην Ευρώπη, η οψιόν αγοράς του είναι όχι απλά ελεγχόμενη αλλά εύκολη να πληρωθεί και δεν βλέπω κανέναν λόγο στα 25 του να μη το παλέψει.
Αρκεί βέβαια να γίνει η μεταγραφή.
Για τον Μπράντον Τόμας, η επιλογή υποτιμήθηκε αρκετά και αυτό το βρίσκω καλό. Όταν δεν περιμένεις πολλά από έναν παίκτη, ότι και να σου δώσει παραπάνω είναι καλό. Απλά θεωρώ λίγο αστείο να αμφισβητούν την Σεκούντα Ντιβιζιόν στην Ελλάδα, μία κατηγορία που έδωσε έναν από τους κορυφαίους φορ της Σούπερ Λιγκ, τον Αραούχο και στην επικαιρότητα του καλοκαιριού, την πιο ακριβή μεταγραφή του κόσμου, με τη μεταπήδηση του Νούνεζ στη Λίβερπουλ από την Μπενφίκα, η οποία είχε αγοράσει από την ταπεινή Αλμερία ξοδεύοντας το ποσό των 20 εκατ ευρώ.
Αυτοί βέβαια χαζοί είναι, εμείς είμαστε οι μόνοι έξυπνοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου