Ξαναζούμε στιγμές καλοκαιριού 2021, όταν το τεχνικό επιτελείο και όλη η Θεσσαλονίκη, περίμενε καθημερινά και ματαίως για ένα δίμηνο την απόκτηση ενός δύο παικτών τους οποίους εξόφθαλμα χρειαζόταν η ομάδα.
Όταν γλύτωσε τον αποκλεισμό από διάφορα γκαρσόνια της Ευρώπης και περιέσωσε πολύ μεγάλους πόρους και αίγλη από την πορεία στην Ευρώπη.
Όταν δυσαρέστησε και άφησε ‘γυμνό’ αγωνιστικά τον προπονητή στον οποίο παρέδωσε πριν τα κλειδιά της ομάδας μετά βαΐων και κλάδων, προσδοκιών και δηλώσεων.
Όταν έριξε στο πρωτάθλημα ‘λευκή πετσέτα’ από τον μήνα Νοέμβριο,
όταν μπούκαραν οι οργανωμένοι μη ανεχόμενοι την κοροϊδία και η κατάσταση τον
έφερε στα πρόθυρα της δεύτερης παραίτησης, που θα σήμαινε στο χρονικό σημείο
εκείνο την απόλυτη καταστροφή για το σύλλογο.
Όταν ο
σημερινός προπονητής παρ’ όλα αυτά, πέρσι, ‘τρύπησε το ταβάνι’ των δυνατοτήτων
εκείνης της ομάδας, δείχνοντας πού θα μπορούσε να πάει με κάποια μικρή έστω
ενίσχυση. Και τι νέους πόρους θα είχε φέρει αν είχε επενδυθεί έστω το 15% των
πωλήσεων που είχαν προηγηθεί.
Και όλα αυτά για λίγες δεκάδες χιλιάρικα πέρσι τον Αύγουστο.
Και μήπως ήταν η πρώτη φορά;
Το ίδια ακριβώς έγινε
το καλοκαίρι του 2019, μετά από τον μεγάλο θρίαμβο. Όταν μετά από την
παραίτηση Λουτσέσκου, ήρθε και πάλι μετά βαΐων και κλάδων και μεγάλων εξόδων
αποζημίωσης και συμβολαίου φέρελπις προπονητής - όντως φέρλπις αν αναλογιστεί
κανείς που είναι σήμερα, και τι έχει πετύχει - και αφέθηκε ‘γυμνός’ από παίκτες
να αποτύχει. Δεν του ικανοποιήθηκε ούτε μία αγωνιστική επιθυμία και δεν
αποκτήθηκε καθ’ υπόδειξίν του παίκτης από την Μπράγκα, όντως λίγο ακριβος, ο
οποίος όμως σήμερα πουλήθηκε για 20 εκατομμύρια. Θα τα εισέπραττε ο ΠΑΟΚ, πέρα
από την αξία στο χορτάρι. Ποιος ζημίωσε;
Και όμως, τότε λίγο έλλειψε με αυτές τις συνθήκες να φέρει την ομάδα στο CHL με τα τεράστια έσοδα, τα οποία ο σύλλογος ουδέποτε είδε διότι οι ευρωπαϊκές επιτυχίες θέλουν άλλη νοοτροπία και κάποιες επενδύσεις, διαφορετικές.
Μα και το καλοκαίρι του 2020, μια από τα ίδια. Ο φέρλπις προπονητής κρατήθηκε αλλά και πάλι δεν υποστηρίχτηκε με παίκτες με αποτέλεσμα να πάρει των ομματιών του όταν ήρθε η πρόταση, για τη Βραζιλία, την οποία προφανώς έψαξε και προκάλεσε-δεν ήρθε από μόνη της, όπου θριαμβεύει και μας δείχνει τι θα μπορούσε να πετύχει για μας αν του δίναμε λίγο καλύτερα εργαλεία. Μόνη ικανοποίηση ο συμψηφισμός της αποζημίωσης, λές και μιλάμε για τράπεζα και όχι για μπάλα.
Που τα στηρίζουμε όλα αυτά;
Στην αγωνία και των φιλάθλων (ήδη στα κάγκελα), στην συγκαλυμμένη προς το παρόν δυσαρέσκεια του προπονητή, προφανώς και του τεχνικού διευθυντή (βλ. ανάρτησή του), στα πρώτα μισόλογα απογοήτευσης που πυκνώνουν, στην αγωνία και των τεχνικών και όλων όσοι βλέπουν καθαρά το ποδόσφαιρο μη γίνει η στραβή, είτε με τη Λέφσκι, σε μόλις 15 μέρες, είτε στους άλλους δύο γύρους αλλά και σε κάτι άλλο.
Άρχισαν τα διακριτικά άρθρα δημοσιογράφων της ομάδας, οι οποίοι για κάποιο λόγο δεν μπορούν να τα πουν καθαρά και γράφουν καθημερινά, πόσο κρίμα θα ήταν να μην ενισχυθεί ακόμη λίγο ο ΠΑΟΚ με κάποιους έμπειρους παίκτες, να ρισκάρει, να υποθηκεύσει και την εξέλιξη των ταλαντούχων νεαρών από το ξεκίνημα, αν ο πρόεδρος κλείσει πάλι ανεξήγητα την κάνουλα, πόσο δεν θα ήθελαν να είναι στη θέση του Λουτσέσκου κλπ κλπ… Ότι έκαναν και όλο το προηγούμενο καλοκαίρι.
Τα πράγματα βέβαια δεν είναι και καρμπόν. Φέτος είναι κάπως διαφορετικά. Έτσι που θα μπορούσε κανείς να μας χαρακτηρίσει αχάριστους και άστοχους καθώς η ομάδα πήρε τόσους παίκτες. Νεαρούς βεβαίως αλλά ξόδεψε αρκετά χρήματα.
Ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι οι
παίκτες που πήρε φέτος αλλά η νοοτροπία.
Η αδυναμία να προχωρήσει έγκαιρα στο τελικό βήμα με την απόκτηση ενός-δύο έμπειρων και ποιοτικών παικτών, που σπαρακτικά ζητά ο προπονητής, σε κενά τα οποία ‘φωνάζουν’ και οι οποίοι θα ανεβάσουν το επίπεδο και θα εξασφαλίσουν σε μεγάλο βαθμό την πρόκριση. Εκ των οποίων τουλάχιστον ο ένας έχουν εντοπιστεί εδώ και καιρό και έχουν αρχίσει οι γνωστές αιώνιες διαπραγματεύσεις για να εξοικονομηθεί και το τελευταίο ευρώ λες και μόνο αυτό μετράει και όχι ο χρόνος, ο αδυσώπητος. Και φτάνουμε στις 15 μέρες πριν το κρίσιμο ματς ‘γυμνοί’. Με τόσους νέους παίκτες και ‘γυμνοί’; Ναι διότι όλα αυτά τα παιδιά, μπορεί να ‘βγάλουν μάτια’ και σύντομα, μπορεί να φέρουν τίτλους και χαρές και χρήματα αλλά δεν είναι έτοιμα αυτή τη στιγμή να αντιμετωπίσουν ούτε τη Λέφσκι. Γι’ αυτό ο Λουτσέσκου έχει χάσει τον ύπνο του. Που να κοιμηθεί με τόση αγωνία και τόση οργή ο άνθρωπος και τόσες σκέψεις για το μέλλον… Και όχι μόνο ο Λουτσέσκου.
Θα θέλαμε
πραγματικά να μάθουμε για πόσα χρήματα
δεν αποκτάται εδώ και μέρες ο Νάρεϊ που όλο έρχεται και όλο μένει; Που ο
χρόνος περνάει σκληρά. Που και μόνο μια νίκη στην Ευρώπη δίνει
Θα θέλαμε να μάθουμε αν υπάρχει επιχείρηση στον κόσμο και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, η οποία βάζει σε ρίσκο έσοδα 15 εκατ. € για λίγες χιλιάδες. Αν υπάρχει επιχείρηση η οποία καταστρέφει ένα εξαιρετικό κλίμα στον συνολικό μηχανισμό της, για λίγες χιλιάδες, ο οποίος κοστίζει πολλά εκατομμύρια και για να λειτουργήσει και να αποδώσει χρειάζεται πρωτίστως μονο το καλό κλίμα της.
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι αν ξόδεψες ή δεν ξόδεψες, αν επένδυσες στο μακρύτερο μέλλον ή δεν επένδυσες, αλλά αν έχεις κενά, τα βλέπεις και αδυνατείς; (αρνείσαι;) να τα καλύψεις. Αν έχεις σε 15 μέρες κρίσιμο αγώνα, δεν είσαι πλήρης και έτοιμος και διακινδυνεύεις την πορεία στην Ευρώπη, τεράστια έσοδα, την εξέλιξη της ομάδας, την μέχρι τώρα επένδυσή σου, την κακή ψυχολογική κατάσταση του τεχνικού τημ, το κακό κλίμα, την οργή των φιλάθλων (όπως πέρσι), την καταστροφή δηλαδή, για λίγα ‘ψίχουλα’.
Και φυσικά όλο
αυτό δεν είναι πρωτοφανές στον ΠΑΟΚ αλλά έξις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου