(απο sdna.gr)Ο Δικέφαλος αλλάζει. Αργά, αλλά σταθερά, αλλάζει. Ο Όλαφ Ρέμπε πήρε το πράσινο φως, σήκωσε μανίκια και ο νέος ΠΑΟΚ βρίσκεται αυτή την στιγμή στα μπετά. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…
Την φωνή του δεν την έχουμε ακούσει. Δεν ξέρουμε αν είναι βραχνή, μπάσα, γλυκιά ή στεντόρεια.
Για τα μούτρα του δεν είμαστε και πολύ σίγουροι. Έχει ακόμα εκείνη την χωρίστρα; Άφησε μαλλί; Έχει πια μούσι; Γένια μερικών ημερών;
Δεν ξέρουμε που βγαίνει, ποια μαγαζιά του αρέσουν, τι τρώει, πως περνάει τον ελεύθερο του χρόνο ή αν νταλαβερίζεται με κάποια.
Εδώ, καλά - καλά δεν ξέρουμε την ποδοσφαιρική του φιλοσοφία, μόνο υποθέτουμε ποια μπορεί να είναι. Εξάλλου, πως να γίνει αυτό, αφού δεν έχει μιλήσει δημόσια στον τύπο, δεν έχει δεχθεί παρά ελάχιστες ερωτήσεις κατά την διάρκεια της προετοιμασίας.
Αν δεν κάνω κάποιο χοντρό λάθος, ο τύπος δεν έχει καν παρουσιαστεί επίσημα. Από τις 3 Ιουλίου που ανακοινώθηκε η πρόσληψη του (στην πραγματικότητα είχε πιάσει ανεπίσημα δουλειά μερικές εβδομάδες νωρίτερα), μέχρι σήμερα, ο Όλαφ Ρέμπε είναι σαν ένα φάντασμα. Όλοι ακούνε για αυτόν, μα κανείς δεν τον βλέπει. Όλοι νιώθουν την παρουσία του, αλλά κανείς δεν βάζει το χέρι του στην φωτιά, ότι είναι υπαρκτό πρόσωπο!
Επικοινωνιακά, αυτό που επέλεξε να κάνει ο ΠΑΟΚ δεν είχε λογική, σε σχέση με το πως λειτουργούν στο εξωτερικό τα τοπ κλαμπ.
Γιατί να μην παρουσιάσεις με κάθε επισημότητα, με αίγλη, με φώτα, με τυμπανοκρουσίες έναν τεχνικό διευθυντή, ο οποίος στο βιογραφικό του έχει δουλειές σε Bundesliga και Premier League και να εισπράξεις το επικοινωνιακό όφελος;
Γιατί να μην τον βάλεις να εξηγήσει από την πρώτη ημέρα την φιλοσοφία του, την οπτική του, το όραμα του, την δουλειά του και να «πουλήσεις» ελπίδα, αγοράζοντας χρόνο;
Ο ΠΑΟΚ επέλεξε να μην κάνει τίποτα από όλα αυτά και να αφήσει τον Γερμανό ήσυχο. Να του δώσει τον χώρο και το χρόνο για να φέρει εις πέρας μαζικές αποστολές αυτοκτονίας. Τα ανοιχτά μέτωπα ήταν αμέτρητα, κάθε πίστα ήταν πιο δύσκολη από την προηγούμενη.
Μέσα σε ένα καλοκαίρι ο Δικέφαλος έπρεπε:
1. Να φέρει λεφτά από (καλές) πωλήσεις, ώστε ο σύλλογος να μπορέσει να «ψωνίσει» και να κινηθεί στην αγορά.
2. Να υπογράψει με όσο πιο καλούς ελεύθερους μπορούσε και μάλιστα σε συμφέρουσες τιμές.
3. Να διαχειριστεί τις καυτές πατάτες των συμβολαίων Βιεϊρίνια, Μαουρίσιο, Λέο Μάτος.
4. Να λύσει συμβόλαια - βαρίδια, με την μικρότερη δυνατή επιβάρυνση / αποζημίωση όπως αυτά των Βέρμπλουμ και Στοχ.
5. Να μειώσει αισθητά τον μέσο όρο ηλικίας του ρόστερ, χωρίς να υπάρξει ποιοτική διολίσθηση.
6. Να κάνει τον ΠΑΟΚ πιο αθλητικό, πιο σύγχρονο, πιο μοντέρνο.
7. Να βρει κώδικα επικοινωνίας με τον Αμπέλ Φερέιρα και να αποφανθεί για την φιλοσοφία και την επάρκεια του για το τιμόνι της ομάδας.
8. Να επαναφέρει τον ΠΑΟΚ στις αγορές, μέσω των προσωπικών του επαφών και να «κάνει παιχνίδι» με ομάδες, μάνατζερ κτλ.
9. Να μείνει μακριά από τις ελληνικές παθογένειες και να δεσμευτεί για την όσο δυνατόν μικρότερη διαρροή ονομάτων, μεταγραφικών στόχων, συζητήσεων.
10. Να κινηθεί όσο πιο γρήγορα γινόταν, αφού ο ΠΑΟΚ 20 ημέρες μετά το τέλος της προηγούμενης σεζόν ξεκινούσε την επόμενη με ματς - τελικό.
Και να κριθεί για όλα αυτά μέσα σε λιγότερο από 100 ημέρες!
Ο Όλαφ Ρέμπε είχε μπροστά του ένα βουνό. Είναι ακόμα στους πρόποδες, αλλά σιγά - σιγά αρχίζει να τικάρει αποστολές που φέρνει εις πέρας. Οι αλληλένδετες κινήσεις της παραχώρησης του Δημήτρη Λημνιού στην Κολωνία έναντι τριών εκατομμυρίων ευρώ και η απόκτηση του 21χρονου ταλαντούχου και αθλητικότατου Νορβηγού αριστερού μπακ Αντρέ Περέιρα από την Βίκινγκ δείχνουν ξεκάθαρα μία στοχευμένη φιλοσοφία.
Στο ποδόσφαιρο, η θεωρία απέχει παρασάγγας από την πράξη. Ακόμα και το τελειότερο τακτικό σχέδιο στον πίνακα πάει στράφι αν οι παίκτες δεν το εκτελέσουν στην εντέλεια.
Δεν εξετάζουμε αν το αγωνιστικό ισοζύγιο ανάμεσα στις προσθήκες των Σβαμπ, Νινούα, Ζίφκοβιτς, Αντρέ Περέιρα, Γιανκο (οι τρεις τελευταίοι κατά πάσα πιθανότητα) και τις αποχωρήσεις των Βιεϊρίνια (μέχρι αποδείξεως του εναντίου), Μαουρίσιο, Στοχ, Βέρνμπλουμ, Λημνιού, Λάμπρου θα είναι θετικό. Κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει με ασφάλεια.
Αυτό που φαίνεται όμως είναι πως ο ΠΑΟΚ βαδίζει βάσει κάποιου σχεδίου. Εταιρικά, οικονομικά, οργανωτικά δείχνει να είναι σε καλύτερη θέση σε σχέση με τρεις μήνες. Η θηλιά του FFP χαλάρωσε αισθητά από τον λαιμό, βοήθησε αισθητά και η πρόκριση επί της Μπεσικτάς, αλλά και η πιθανή συμφωνία για νέο τηλεοπτικό συμβόλαιο με την Nova, με αντίτιμο ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου.
Το ρόστερ είναι αρκετά πιο νεανικό. Η φιλοσοφία, η ενέργεια, η στόχευση, το κλίμα έχει αλλάξει. Τα μακρόσυρτα και επιζήμια μεταγραφικά σίριαλ έχουν αποφευχθεί. Τα παχυλά και ρισκαδόρικα συμβόλαια που πολλές φορές υπονόμευσαν το μέλλον του συλλόγου αποτελούν παρελθόν.
Ο ΠΑΟΚ συμπεριφέρεται πιο σύγχρονα, κινείται πιο στοχευμένα, έχει μία διαφορετική κατεύθυνση. Δεν σημαίνει ότι είναι η σωστή. Δεν σημαίνει ντε και καλά πως περισσότερη υγεία σημαίνει και άμεσες επιτυχίες, τίτλους, μεγαλεία. Είναι όμως ο μόνος δρόμος για να μην μείνεις πίσω από τις εξελίξεις.
Δεν ξέρω αν ο ΠΑΟΚ άλλαξε την προσωπικότητα του Όλαφ Ρέμπε ή αν ο Γερμανός έχει προλάβει να αφήσει το στίγμα και το χαρακτήρα του στο modus operandi του ΠΑΟΚ. Το σίγουρο είναι πως για 66 μέρες, ο τύπος -με την αρωγή της διοίκησης- έχει πετύχει αρκετά. Πολύ περισσότερα από όσα θα περίμενε πιθανώς κι ο ίδιος στις 3 Ιουλίου, όταν έπιανε δουλειά σε μία ομάδα ελλειμματική στο παρελθόν σε ότι αφορά την συνεργασία ανάμεσα στον αθλητικό διευθυντή και την κεφαλή του συλλόγου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου