Δυστυχώς, για την ομάδα του Γκαρσία, είναι από τις φορές που η στατιστική δεν αποδίδει σωστά την εικόνα του ματς. Ο ΠΑΟΚ ναι μεν είχε την μπάλα στα πόδια του, αλλά δεν μπόρεσε, με εξαίρεση το τελευταίο τέταρτο του πρώτου ημιχρόνου να γίνει πραγματικά πιεστικός προς την εστία του Φαμπιάνο.
Η Ομόνοια, προφανώς κατ' εντολή Μπεργκ, αποδέχθηκε με πολύ μεγάλη ευκολία τον δεύτερο ρόλο στο παιχνίδι κι άφησε τον ΠΑΟΚ να έχει την κατοχή μπάλας, επιλέγοντας να έχει σφιχτό αμυντικό πλάνο (και να δίνει και με άνεση κόρνερ στον ΠΑΟΚ με αποτέλεσμα να τελειώσει με 15-1 το ματς και τον Δικέφαλο να έχει απειλήσει ουσιαστικά δύο φορες από εκτελέσεις τους) στα όρια της περιοχής της και επιθετικούς που είχαν ως κύριο μέλημα να πιέζουν στην πρώτη μπάλα του ΠΑΟΚ.
Από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης οι γηπεδούχοι έδειξαν ότι η στρατηγική τους βασιζόταν στον αιφνιδιασμό. Δούλεψαν καλά τις προηγούμενες μέρες το «δεν είναι προτεραιότητά μας η Ευρώπη», αλλά όπως είπε ο νεαρός Λοΐζου «η κάθε προπόνηση που κάναμε ήταν σαν να παίζαμε τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ».
Ο Πάμπλο Γκαρσία, είναι αλήθεια, ότι προσπάθησε να περάσει ένα κλίμα τελικού και να κλείσει τα αυτιά των παικτών του στις σειρήνες εφησυχασμού των Κυπρίων. Το νωθρό ξεκίνημα του ΠΑΟΚ στο ματς δεν δικαιολογείται και η ευθύνη πάει σε μεγάλο βαθμό στους έμπειρους παίκτες της ομάδας.
Τα βαριά χαρτιά δεν απέδωσαν και ο Γκαρσία βιάστηκε
Για να είμαστε ειλικρινείς, αυτοί ήταν και η μεγαλύτερη απογοήτευση από την χθεσινή αναμέτρηση. Ο Κρέσπο πιθανό να έκανε το χειρότερό του παιχνίδι στον ΠΑΟΚ, ο Βαρέλα ήταν πολύ μέτριος, ο Σβαμπ στο πρώτο ημίχρονο πολύ μακριά από τα γνωστά του στάνταρ γι΄αυτό και αντικαταστάθηκε. Ο Ελ Καντουρί είχε θετική παρουσία για μεγάλο διάστημα, αλλά το διπλό λάθος στην φάση που υπέπεσε σε πέναλτι και ήρθε το 2-1 δεν δικαιολογείται. Αν προσθέσετε και τον εξαφανισμένο στην επίθεση Σφιντέρσκι, την πολύ μέτρια παρουσία του Ροντρίγκο και τον εκτός ρυθμού Γιαννούλη, μπορείτε να αντιληφθείτε γιατί το ματς κύλησε όπως κύλησε για τον ΠΑΟΚ. Εμενε να παλεύει ο Αντρίγια, με τον Τζόλη πάντα επικίνδυνο και ο φιλότιμος και για πρώτα ματς θετικός Τσιγγάρας που μάλιστα όταν αποχώρησε, ο ΠΑΟΚ κόπηκε στα δύο.
Θα αναρωτηθεί κανείς: Ο Γκαρσία εξαιρείται από την κακή βραδιά του ΠΑΟΚ; Φυσικά και όχι και με βάση την εξέλιξη του παιχνιδιού οι κινήσεις του από τον πάγκο δεν τον δικαίωσαν. Αρχικά, θα σημείωνα ότι μάλλον βιάστηκε να προχωρήσει σε αλλαγές, καθώς το τελευταίο τέταρτο του πρώτου ημίχρονο ήταν το καλύτερο του ΠΑΟΚ και άρχισε να βρίσκει ρυθμό. Ίσως θα μπορούσε να περιμένει ένα δεκάλεπτο στις αρχές του δευτέρου μέρους και να διαπιστώσει αν η άνοδος θα συνεχιζόταν και ο κακός αλλά κομβικός Σβαμπ θα άλλαζε εικόνα. Ακόμη και ο Ουαγκέ με την ενέργεια που έβγαλε στο πρώτο μέρος έδειχνε να έχει θέση στο δεύτερο, τουλάχιστον σε σχέση με τον Ροντρίγκο, κι ας δεν συμφώνησε ο τεχνικός του ΠΑΟΚ με την επισήμανση ότι ήταν καλός. Θα μπορούσε ακόμη να κάνει χρήση των δύο επιπλέον αλλαγών που είχε, βάζοντας τον Τσόλακ και τον Νινούα, αλλά ας δεχθούμε ότι αυτά είναι επισημάνσεις εκ των υστέρων.
Ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε, η μέρα είναι πολύ δύσκολη για τον κόσμο και τα μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος, όμως άπαντες είναι υποχρεωμένοι να κοιτάξουν μπροστά. Αλλωστε γνώριζαν όλοι ότι το εγχείρημα της αξιοποίησης ενός προπονητή με υψηλές προδιαγραφές από την Ακαδημία που θα έχει μία ομάδα με πολλά νέα πρόσωπα (και σε ηλικία και σε παραστάσεις στα του ΠΑΟΚ) χρειάζεται και υπομονή και επιμονή για να αποδώσει.
Εχω την αίσθηση όμως ότι στρέφοντας την προσοχή αποκλειστικά στις εγχώριες διοργανώσεις ο Γκαρσία και οι συνεργάτες του οφείλουν να κάνουν και μία πρώτη αξιολόγηση του ρόστερ. Να δούνε πρώτα και πάνω απ΄όλα, ποιοι από τους παλιούς παίκτες έχουν την φλόγα για διάκριση ακόμη μέσα τους ή πλέον ο κύκλος τους έχει κλείσει. Κι αυτό θα φέρει και τις όποιες αποφάσεις για την συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου