Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να βρίσκεται μια ομάδα σταθερά και για αρκετά χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο του πρωταθλήματος. Αν συμβεί αυτό θα διεκδικεί όλους και θα πάρει πάνω-κάτω τους τίτλους που της αναλογούν και αξίζει.
Στο παραπάνω Γράφημα 1, βλέπουμε την πορεία του ΠΑΟΚ, ανάλογα με το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται, από το 1970, ανεξάρτητα από τις επιτυχίες. Βλέπουμε ότι βρέθηκε στο κορυφαίο επίπεδο για δώδεκα ολόκληρα χρόνια, από το 1973, μέχρι το 1985 (από το σημείο Α μέχρι το σημείο Β της εικόνας). Στη συνέχεια ήταν στο 2ο επίπεδο για 30 χρόνια, με δύο εκλάμψεις προς τα πάνω που δεν κράτησαν πολύ και τρείς πτώσεις προς τα κάτω, επίσης παροδικές. Η ομάδα ξανανέβηκε στο ρετιρέ στα τέσσερα τελευταία χρόνια. (σημείο Θ). Θέλουμε και πρέπει να παραμείνει εκεί. Δυστυχώς εδώ και ένα χρόνο οπισθοχώρησε προς τα κάτω, όπως φαίνεται δεξιά. Πρέπει δηλαδή να επιστρέψει άμεσα στο ανώτερο επίπεδο. Το διακύβευμα αυτής της περιόδου είναι να μην συμβεί αυτό.
Στο Γράφημα 2 έχουμε τοποθετήσει με σημάδια όλους τους τίτλους και τις διακρίσεις που πέτυχε η ομάδα όλα αυτά τα χρόνια. Φαίνεται καθαρά ότι όλες οι μεγάλες επιτυχίες ήρθαν στις περιόδους που η ομάδα ήταν σταθερά στο κορυφαίο επίπεδο.
Ο ΠΑΟΚ, όπως βλέπουμε λοιπόν, ακόμη και με τις ελληνικές συνθήκες αδικίας για τις ομάδες εκτός των τριών του τέως ΠΟΚ, όταν το 1973 δημιούργησε, μια πολύ καλή ομάδα και ανέβηκε στο ψηλότερο επίπεδο και παραμένοντας σ’ αυτό, για δώδεκα ολόκληρα χρόνια πήρε τους πρώτους του τίτλους. Δύο πρωταθλήματα και δύο κύπελλα. Πολλές 2ες και 3ες θέσεις, πολλοί τελικοί και τα πρώτα βήματα στην Ευρώπη. Το σημαντικό ήταν ότι έφτιαξε όχι μια ομάδα πυροτέχνημα αλλά μια ομάδα σταθερά μεγάλη. Φυσικά, ούτε οι παίκτες ούτε οι προπονητές ήταν οι ίδιοι. Υπήρχε σταδιακή ανανέωση. Άρα η αξία βρισκόταν στους ανθρώπους της ομάδας, τη νοοτροπία που δημιουργήθηκε, στη φανέλα, στις στρατηγικές, στη διοίκηση και στο μηχανισμό ανανέωσης.
Σε όλα αυτά χρόνια όμως ήταν καλές και οι τρείς ομάδες του ΠΟΚ και από ένα σημείο και μετά και ο Άρης. Το Big-3, έγινε δηλαδή Big-4 με την προσθήκη του ΠΑΟΚ (και για λίγο Big-5). Αν διαιρέσουμε το δώδεκα των χρόνων δια του τέσσερα των μεγάλων ομάδων, του ΠΑΟΚ του αναλογούσαν τρία πρωταθλήματα και τρία κύπελλα. Πήρε, υπό τις συνθήκες που υπήρχαν, τελικά δύο και δύο, αλλά πήρε. Κανείς δεν μπόρεσε να του τα στερήσει παντελώς.
Στη συνέχεια όπως βλέπουμε, ο ΠΑΟΚ πήγε παρακάτω και μετά από μια προσωρινή βουτιά βρέθηκε στο επίπεδο 2 της μετριότητας για αρκετά χρόνια. Ξαναδήλωσε ‘παρών’ στην εποχή της πρώτης παρουσίας Αναστασιάδη (1997). Με τον Μπάγιεβιτς (2000-2002) πήγε να φτάσει στο 1ο επίπεδο, διεκδίκησε το πρωτάθλημα, πήρε ένα κύπελλο μέσα στην Αθήνα και στη συνέχεια, πάλι με Αναστασιάδη (2002-2004), σταθεροποιήθηκε στο 2ο επίπεδο. Πήρε ακόμη ένα κύπελλο.
Έμεινε αρκετά εκεί, βγαίνοντας σταθερά 3ος – 4ος, χωρίς όμως να διεκδικεί κάτι καλύτερο και μετά από μια δεύτερη βουτιά δημιουργήθηκε πάλι μια καλή ομάδα με τον Σάντος (2009) η οποία χτύπησε την πόρτα του 1ου επιπέδου. Διεκδίκησε πάλι πρωτάθλημα και στη συνέχεια είχε, με Δερμιτζάκη, Χάβο και Μπόλονι (2010-2012) μια σταθερά καλή παρουσία στην Ευρώπη, με το έπος της Πόλης, προκρίσεις από τους ομίλους, αήττητο εκτός έδρας για δέκα αγώνες κλπ.
Με την έλευση Σαββίδη η ομάδα ψάχτηκε με διάφορους τρόπους. Με προπονητή όνομα (Στέφενς), με ροστερ ελληνικό , με τεχνοκράτη διευθυντή, με Αναστασιάδη ξανά, όλα χωρίς αποτέλεσμα και έπεσε πάλι στο 2ο επίπεδο.
Η νέα προσπάθεια ανόδου στην κορυφή άρχισε με τον Άρνεσεν ο οποίος έφερε ομολογουμένως ένα ορθολογισμό στην ομάδα και μια συγκεκριμένη πολιτική. Το μοντέλο ήταν καλό, αλλά αστόχησε στον προπονητή, έφυγε ο Τούντορ, ακολούθησε ο Άρνεσεν και η ομάδα εγκατέλειψε μια πολιτική την οποία με θριαμβολογίες είχε υιοθετήσει ως σωστή.
Ευτυχώς αμέσως μετά βρέθηκε ο Μίχελ που έκανε καλή δουλειά. Έφερε σπουδαίους παίκτες και η ομάδα από την περίοδο Ίβιτς και στη συνέχεια με Λουτσέσκου και την 1η χρονιά Φερέιρα, ανέβηκε στο 1ο επίπεδο και παρέμεινε σταθερά για τέσσερα χρόνια. Και πάλι πήρε αυτό που δικαιούταν με βάση τη διαίρεση και την εικόνα στο γήπεδο. Αν δεν υπήρχε η κλοπή του πρωταθλήματος θα λέγαμε ότι αυτή τη φορά τα πήρε και με το παραπάνω.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
- Αυτό που έχει σημασία είναι να βρίσκεται σταθερά η ομάδα στο 1ο ψηλότερο επίπεδο του πρωταθλήματος. Αν το πετύχει αυτό και με ΠΟΚ και με παράγκες και με Κομίνηδες, θα πάρει τίτλους. Ίσως όχι όσους δικαιούται στην Ελλάδα, αλλά θα πάρει. Φαίνεται ξεκάθαρα στην εικόνα.
- Στα τέσσερα τελευταία χρόνια είχαμε την αίσθηση ότι ο ΠΑΟΚ ανέβηκε οριστικά και χωρίς επιστροφή στο 1ο επίπεδο.
- ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΟΚ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ. ΝΑ ΠΈΣΕΙ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΑ ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου