(απο sdna.gr)Η θέση του σέντερ-φορ δείχνει για μία ακόμα φορά να αποτελεί το μεγάλο ερωτηματικό του ΠΑΟΚ. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…
Παραμένει το μεγαλύτερο fail στην ιστορία των fail προβλέψεων. Θα μπορούσα να το κάνω delete και να το σβήσω από το ιστορικό των Tweets μου -σιγά ένα κουμπάκι πατάς.
Το αφήνω επίτηδες εκεί, ώστε να (μου) υπενθυμίζω ότι στο ποδόσφαιρο, οι προβλέψεις είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να πέσεις έξω.
Το έγραψα, βλέποντας το ντεμπούτο του στον Βόλο σε ένα 0-0 με την τοπική ομάδα. Με ελάχιστες προπονήσεις στα πόδια του, χωρίς καλά-καλά να ξέρει τα ονόματα των συμπαικτών του, παίζοντας μαζί με τις ρεζέρβες (οι βασικοί είχαν προφυλαχθεί για την μεγάλη ρεβάνς απέναντι στην Κράσνονταρ) ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις, έμοιαζε κυρίαρχος στην αντίπαλη περιοχή.
Τα τελειώματα του ήταν… βιαστικά, τσαπατσούλικα, αλλά αυτό (φαινόταν πως) έμοιαζε θέμα χρόνου να διορθωθεί.
Ο Τσόλακ όντως αποδείχθηκε σέντερ-φορ των 20 γκολ στην σεζόν. Απλώς -για κάποιο μυστήριο λόγο- δεν τα έβαλε στην Super League, τα έβαλε πέρσι με την Μάλμε (19 για την ακρίβεια), όπου επίσης για κάποιο μυστήριο λόγο έμοιαζε πιο απελευθερωμένος, πιο λυμένος.
Ακόμα κι έτσι, χίλιες φορές προτιμότερες οι ανεκπλήρωτες προφητείες, παρά οι μετά Χριστόν προφήτες. Την ώρα που αποκτήθηκε ο Μίρκο Αντόνιο Τσόλακ έναντι 3,5 εκατομμυρίων ευρώ από την Ριέκα, δεν θυμάμαι παρά ελάχιστες και χλιαρές φωνές αντιλογίας. Στην πραγματικότητα, μόνο αυτοί έχουν δικαίωμα να ομιλούν σήμερα, οι άλλοι καλό είναι να σωπαίνουν.
Ο «Τσόκι-γκολ» ακόμα και σήμερα παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια του ΠΑΟΚ. Δεν είναι κακός σέντερ-φορ. Δεν γίνεται να είσαι κακός σέντερ-φορ και να θεωρείσαι εν ενεργεία διεθνής στην φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου Εθνική Κροατίας.
Ούτε τα έβαζε απέναντι σε… άγραφους στο κροατικό πρωτάθλημα. Στην ίδια λίγκα τα έβαζαν και όλοι οι Κράμαριτς, Μάντζουκιτς, Κάλινιτς, Ρέμπιτς (ακόμα και ο Λιβάγια) αυτού του κόσμου που συνέχισαν να τα βάζουν κι εκτός Κροατίας.
Κάτι δεν κόλλησε όμως. Η ομάδα; Η πόλη; Η ενέργεια; Οι απαιτήσεις; Η πίεση; Οι προσδοκίες από το κόστος της μεταγραφής; Μπορεί κι όλα μαζί...
Αισίως κλείνει δύο σχεδόν γεμάτα χρόνια στον ΠΑΟΚ, κι όμως είναι η πρώτη καλοκαιρινή προετοιμασία που κάνει!
Αυτή του 2020 δεν την πρόλαβε, σε αυτή του 2021 ήταν σε full-season με την Μάλμε και σε αυτή του 2022 φέρεται να θέλει να αποχωρήσει για την Ρέιντζερς.
Επίσης, παίζει κοντά δύο χρόνια ασταμάτητα -όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό για το σώμα ενός ποδοσφαιριστή. Φέτος πήρε ανάσες και έκανε λίγες καλοκαιρινές διακοπές, μετά το 2020, πραγματικό θαύμα πως δεν έβγαλε μυϊκούς τραυματισμούς.
Η ακριβότερη μεταγραφή σέντερ-φορ στην ιστορία του Δικεφάλου αποτελεί το μεγαλύτερο what if από την πρώτη μέρα που ήρθε -απλώς τώρα έχει αλλάξει η θεματολογία.
Τι θα γίνει αν ο ΠΑΟΚ τον παραχωρήσει στην Ρέιντζερς και δεν βρει έγκαιρα αντικαταστάτη;
Τι θα γίνει αν ο ΠΑΟΚ δεν τον παραχωρήσει στην Ρέιντζερς και τον έχει ανόρεχτο και μουτρωμένο;
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Η φετινή ομάδα του Λουτσέσκου έχει πολλά ερωτηματικά, αλλά το μεγαλύτερο βρίσκεται εκεί μπροστά. Στην θέση που κάνει την διαφορά ανάμεσα στις καλές ομάδες και στις ομάδες που κερδίζουν τίτλους.
Ζούμε ακόμα στην εποχή του Κριστιάνο και του Μέσι. Στην εποχή που η τρομακτική σεζόν του Μπενζεμά βοηθά την Ρεάλ Μαδρίτης να κερδίσει τα πάντα. Στην εποχή που κάθε καλοκαίρι η ακριβότερη μεταγραφή είναι αυτή κάποιου σέντερ-φορ (πέρσι ο Λουκάκου, φέτος ο Χάαλαντ). Στην εποχή του Λεβαντόφσκι. Στην εποχή του Γιουσέφ Ελ-Αραμπί, που έχασε στο τσακ φέτος τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο του πρώτου σκόρερ της Super League.
Από την ημέρα της πώλησης του Πρίγιοβιτς, ο ΠΑΟΚ δεν βρήκε ποτέ κάποιον που να του δώσει ένα πλήρες πακέτο. Ο Άκπομ ήταν αθλητικός, σβέλτος, αθλητικός, συνεπής στο πρέσινγκ, αλλά άτεχνος και βιαστικός. Ο Σβιντέρσκι ήταν ποιοτικός, τίμιος, αλλά συμπληρωματικός. Ο Ολιβέιρα με το που ήρθε τραυματίστηκε. Και μέχρι να αποβάλλει και πνευματικά το τραύμα (σωματικά είναι 100% υγιής) και να πατήσει γερά στα πόδια του, παραμένει κι αυτός ένα ερωτηματικό. Κι ο Τσόλακ είναι ο… Τσόλακ.
Είναι άγνωστο που θα φτάσει ο φετινός ΠΑΟΚ. Αν θα κερδίσει κάποιο τίτλο, αν θα ξανακάνει ανάλογη πορεία στην Ευρώπη. Το σίγουρο είναι πως θα είναι πιο ευχάριστος στο μάτι. Πιο γλυκός. Πιο χορταστικός. Πιο… μπαλάτος.
Σχεδόν όλοι οι παίκτες που πήρε έχουν καλύτερες επαφές με την μπάλα από τους προκατόχους τους. Ο Κοτάρσκι είναι καλύτερος στα πόδια από τον Πασχαλάκη.
Ο Τιάγκο Ντάντας είναι σαν την μέρα με την νύχτα, με τον Εσίτι.
Ο Ράφα Σοάρες είναι πιο μεστός από τον Σίντκλεϊ.
Ο Κουαλιάτα πιο… τσιμπητός από τον Μιτρίτσα.
Ο Κάργας με βάση τα περσινά analytics είχε πολύ καλύτερα ποσοστά μεταβιβάσεων από τον Βαρέλα.
Ο Νέσμπεργκ είναι στιλ Μιχαηλίδη.
Κι ο Ολιβέιρα που λογίζεται ως μεταγραφή έχει άλλη γλύκα σε σχέση με τον Άκπομ.
Αυτό που φαίνεται να λείπει (και φέτος σε πρώτη φάση) είναι κυνισμός. Νούμερα. Ρεαλισμός. Ουσία. Σκληράδα. Τα εγγυημένα 15-20 γκολ από το εννιάρι του.
Ο Τσόλακ μάλλον δεν θα μπορέσει να τα εγγυηθεί ποτέ, αλλά ενόψει των ευρωπαϊκών παιχνιδιών τον Αύγουστο πιθανότατα είναι πιο ασφαλής επιλογή από οποιονδήποτε άλλον. Η Ρέιντζερς μπορεί να περιμένει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου