Ο τρόπος που λειτουργεί ο ΠΑΟΚ είναι παλιοκαιρίσιος...

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ύβρις στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και ως εκ τούτου μετά την ύβρη έρχεται η Νέμεσις. Και ήρθε(Γραφει ο Τριανταφυλλος Πετκανόπουλος).

Πέρσι τέτοιες μέρες ήρθε στην Τούμπα μια ομάδα, η Μπρύζ, μας διέλυσε αλλά μας έδειξε το δρόμο της σωστής ανάπτυξης. Δείτε που είναι σήμερα. Όλοι αυτό επισήμαναν. Δεν κράτησε ούτε ένα 24ωρο. Δεν ξαναειπώθηκε τίποτα και φυσικά δεν έγινε τίποτα. Τι να το κάνεις?

Άλλες δύο ομάδες πέρασαν στη συνέχεια από την Τούμπα, με ρόστερ πολύ μικρότερης αξίας, δίνοντας μαθήματα. Η Μάλμε και τώρα η Στεάουα. Ποιο ήταν το μοντέλο τους?

Ακριβώς αυτό που είχε προτείνει ο Άρνεσεν στον ΠΑΟΚ. Παίκτες σε καλή ηλικία 23-28, όχι μεγάλοι, όχι βετεράνοι, όχι δανεικοί, αγορές με 1-1,5 εκ. σε ηλικίες 20-22 που θα δίνουν το καλύτερο στο γήπεδο, ανεβάζοντας την καριέρα τους και θα φέρνουν και χρήματα κάποια στιγμή. Φαίνεται ότι στις ηλικίες αυτές παίρνεις εξαιρετικές περιπτώσεις.

Τι έκανε έκτοτε ο ΠΑΟΚ?

Τα εντελώς αντίθετα...

Βέβαια πήρε τίτλους και το περσινό πρωτάθλημα αλλά στην Ευρώπη υστερεί. Έχασε τις εξελίξεις. Υστερεί σε ό,τι αφορά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Σε ταχύτητα, σε αντοχή, σε δύναμη, στο physical game. Έφτασε να τον κάνει γιο-γιό μια νεανική ρουμάνικη ομάδα. Στην Ελλάδα όλοι δεχόμαστε ότι υστερεί πια του Ολυμπιακού. Ακριβώς σ’ αυτά τα σημεία. 

Τι τύχη θα έχει στο μέλλον αν δεν αλλάξει?

Αν δεν προσαρμοστεί στο σύγχρονο ποδόσφαιρο?

Σε όλη την Ευρώπη βλέπουμε μια ποδοσφαιρική επανάσταση

Δείτε προχθές ποιες ομάδες πέρασαν και ποιες αποκλειστηκαν.

Δείτε τι ήττες τρώνε φέτος οι μεγάλοι από τους μικρούς.

Που οφείλεται αυτό?

Σε  μια επιστημονική και τεχνολογική ποδοσφαιρική επανάσταση που συμβαίνει στα τελευταία χρόνια και η οποία έχει ενταθεί φέτος.

Τις ομάδες διευθύνουν CEO με παρελθόν σε μεγάλες εταιρίες. Όλες έχουν εξαιρετικά μορφωμένους και σπουδασμένους τεχνικούς διευθυντές. Όχι απλά παλιούς τους ποδοσφαιριστές. Και ξεπετάγονται πολύ νέοι, συχνά κάτω των 35, αλλά εξαιρετικά μορφωμένοι και καταρτισμένοι προπονητές, όχι απαραίτητα πρώην πετυχημένοι ποδοσφαιριστές. Ορισμένοι δεν έπαιξαν καν ποδόσφαιρο. Τι μας δείχνει αυτό? Ότι το ποδόσφαιρο πηγαίνει πιά αλλού. Φυσικά υπάρχουν και στα επιτελεία ικανότατα και σπουδαγμένα άτομα, εξειδικευμενοι και σπουδαγένοι και όχι αυτοαποκαλούμενοι σκάουτερς, αναλυτές και επιπλέον έξπερτ στην τεχνολογία και τους Η/Υ.

Οι παλιοί – παλιάς κοπής προπονητές πάνε σιγά-σιγά περίπατο

Μετά από τους Τούχελ, Νάγκελσμαν (37 χρονών), Αρτέτα (42), βλέπουμε τον Αμορίμ (40), τον πρώην του ΠΑΟΚ Μάρτενς (40) που από βοηθός απέκλεισε με την Άλκμααρ την Γαλατά, τον Πογκονιόλι της Ουνιόν στο Βέλγιο (37), τον Φοριόλι του Άγιαξ (35), τον Νεεσραπ της Κοπεγχάγης (36), τον Χάγιεν της Μπρυζ (44), ο οποίος πέρσι τέτοιες μέρες ήταν ακόμη βοηθός. Φυσικά τον Κομπανί της Μπάγερν (38), τον Σούστερ της Φράιμπουργκ (39), τον Πέρεζ της Βαγιεκάνο (37), τον Παλατίνο της Φιορεντίνα (40), τον Ιραόλα της Μπόρνμουθ (42), τον Χούσλερ της Μπράιτον (31), τον Στιλ της Λάνς (32) και πολλούς άλλους. 

Και βέβαια από χθες συμπεριλαμβάνεται και ο Χαραλάμπους (44). Υπάρχουν βέβαια ακόμα και πολλοί παλιοί και ορισμένοι εξαιρετικά πετυχημένοι, δεν εξαφανίστηκαν, αλλά εδώ μιλάμε για μια πραγματικά νέα γενιά, για μια επανάσταση. Όλων αυτών οι ομάδες παρουσιάζουν σύγχρονο ποδόσφαιρο, εφαρμόζουν προπονητικές καινοτομίες και έχουν επιτυχίες. Έχουν εκπλήξει φέτος την Ευρώπη.

Τι κάνει λοιπόν ο ΠΑΟΚ σε σχέση με όλα αυτά?

Τα εντελώς αντίθετα.

Το μόνο τμήμα που λειτουργεί επιστημονικά είναι η λειτουργία της ομάδας, χάρις στο team Λουτσέσκου αλλά και εδώ αρχίζουν και υπάρχουν πια μερικές αμφιβολίες.

Το προπονητικό κέντρο επίσης είναι πολύ καλό, με τον εξοπλισμό του. 

Αλλά αυτό είναι σήμερα εκ των "ουκ άνευ". 

Δεν δημιουργεί δηλαδή διαφορά, απλά είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρχει. Το ίδιο και το νοικοκυριό, η συνέπεια στις υποχρεώσεις και αλλα που αναμφίβολα η ομάδα τα κάνει σωστά. Και αυτά είναι αναγκαία μα όχι ικανά, όπως λέμε στα μαθηματικά,για μια σύγχρονη ομάδα.

Οι Ακαδημίες ναι. 

Ωστόσο, πέρα από τους 5-6 παίκτες οι οποίοι πουλήθηκαν και έφεραν χρήματα πού είναι αυτοί που έστω ένα κλικ παρακάτω σε ποιότητα θα στελεχώσουν την 1^η ομάδα?

Δεν θα έπρεπε να παίζουν σήμερα ο Κουλούρης, ο Τσιγγάρας, ο Τσαούσης, ο Χατζηστραβός, ο Λύρατζης, ακόμη και ο Ουεντραόγκο που μια χαρά στέκεται και κάποιοι άλλοι?

Κάποιοι από τους ξένους δεν είναι καλύτεροι. Το ότι βγήκαν μερικά αστέρια δεν κάνει την ακαδημία πετυχημένη. Πετυχημένη θα την έκανε ο συνολικός αριθμός παικτών. Πέρα από τις πωλήσεις πετυχημένη θα ήταν αν έπαιζαν ανά πάσα στιγμή και 5-6 παίκτες στην ομάδα. Δεν είναι δηλαδή μόνο τα κερασάκια χρειάζεται και τούρτα.

Μεταγραφές

Όταν φτάνουν ομάδες να έχουν καταγράψει τόσο καλά παίκτες με όλα τους τα χαρακτηριστικά ώστε στην κατάλληλη στιγμή να διαλέξουν το ακριβώς κατάλληλο κομμάτι του παζλ, όταν ενδιαφέρονται και μαζεύουν πληροφορίες μόνο για τον χαρακτήρα του παίκτη, τη συμπεριφορά του στα αποδυτήρια, όταν αυτόν που τελικά εντοπίζουν τον παίρνουν εντελώς αθόρυβα, πώς ψωνίζει ο ΠΑΟΚ?

Όλοι ξέρουν. Όλα τα αντίθετα.

Όταν οι περισσότεροι από τους  παίκτες που δεν μας άφησαν να ακουμπήσουμε μπάλα στο Βουκουρέστι αγοράστηκαν έναντι 200-500 χιλ € από ομάδες του πρωταθλήματος της χώρας, πότε ήταν η τελευταία φορά που ο ΠΑΟΚ αξιοποίησε την εσωτερική αγορά?

Και δεν μπορεί αυτοί οι παίκτες να έγιναν στην Στεάουα τόσο γρήγοροι. Σίγουρα η ταχύτητα ήταν κριτήριο για την επιλογή τους. Σίγουρα υπήρξαν προδιαγραφές. Όταν όλοι αναγνώριζαν πως ο ΠΑΟΚ εδώ και χρόνια, παρά τις εσωτερικές επιτυχίες, για την Ευρώπη είναι αργός, τι παίκτες αποκτήθηκαν?

Ακόμα πιο αργοί από τους υπάρχοντες. Όταν όλοι βλέπουν πως το ρόστερ είναι …ηλικιωμένο, τι παίκτες αποκτήθηκαν το καλοκαίρι. Ακόμη μεγαλύτεροι.

Βλέπουμε λοιπόν ότι το πρόβλημα του ΠΑΟΚ δεν είναι απλό.