Τερας η Βουνο???

(Από inpaok.com) Η μεταγραφή του Άντερσον Εσίτι δείχνει ότι ο ΠΑΟΚ πάει να απογαλακτιστεί οριστικά από την ποδοσφαιρική λογική του Ράζβαν Λουτσέσκου.

Του προτάθηκε. Πολλάκις. Ο Εσίτι δεν είναι ένα νέο φρούτο που έσκασε ξαφνικά στον ΠΑΟΚ, υπάρχει στην ατζέντα του εδώ και δύο χρόνια. Για την ακρίβεια, σκάλωσε στο μυαλό όσων τον είδαν στο φιλικό της 7ης Ιουλίου του 2017, να κάνει πλάκα σε όλο τον ΠΑΟΚ. Έμοιαζε σαν τον γίγαντα από το «Πράσινο μίλι» απέναντι σε παιδάκια. Ωστόσο, υπήρχε ένα βασικό θέμα. Ο Ράζβαν Λουτσέσκου δεν θέλει ούτε να βλέπει τέτοιους χαφ. Όσες φορές κι αν προτάθηκε λοιπόν, το χαρτί πήγαινε κατευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων.

Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει η τέλεια συνταγή. Το τέλειο είναι αυτό που πιστεύεις εσύ για την ομάδα σου κάθε φορά. Στην ποδοσφαιρική κοσμοθεωρία του Ρουμάνου τεχνικού δεν χωράνε χαφ που κάνουν μόνο μία δουλειά στο γήπεδο. Δεν υπάρχουν «εξάρια» και «οκτάρια». Υπάρχουν μόνο «εξαροκτάρια». Παίκτες που μπορούν με την ίδια ευκολία να κόβουν, αλλά και να δημιουργούν. Δεν του άρεσαν ούτε οι πολύ «αγκρέσιβ», ούτε οι πολύ «σοφτ» μέσοι. Δεν ήθελε μέσους που ήταν μόνο «μηχανάκια», ούτε μόνο «δαντελωτοί». Έψαχνε πάντα αυτό το ενδιάμεσο.

Έψαχνε Τσίμιροτ, Σάχοφ, Μαουρίσιο, Μίσιτς, Σέρτζιο Ολιβέιρα, Κάνιας. Προτιμούσε παίκτες που ήταν σε όλα του «7» και όχι κάποιους που ήταν του «10» σε κάποιον τομέα του παιχνιδιού και του «5» κάπου αλλού. Το περίφημο… μπάλανς που έλεγε όλη την ώρα ήταν αυτό. Γι’ αυτό και δεν τρελάθηκε με τον Πόντους Βέρνμπλουμ, παρότι ο Σουηδός ήταν ένα θηρίο στην μεσαία γραμμή. Πίστευε ότι η… συζητήσιμη τεχνική του δεν του έδινε στο παιχνίδι όλα τα στοιχεία που ήθελε να έχει ο ΠΑΟΚ (του).

Ο Λουτσέσκου δεν θα έδινε ποτέ την έγκριση του για την απόκτηση του Άντερσον Εσίτι. Ποτέ. Δεν θέλει εξειδικευμένους μέσους που κάνουν καλά μόνο μία δουλειά στο γήπεδο, όσο καλά κι αν την κάνουν αυτή. Δεν θέλει κόφτες που είναι μόνο κόφτες, όσο… μπαμπούλες κι αν είναι στο γήπεδο. Όσο κι αν σκιάζουν τον αντίπαλο.

Ο Ρουμάνος, όμως, δεν βρίσκεται πια στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Κι ο διάδοχος του, όσο κι αν θέλει να πατήσει πάνω στο πετυχημένο έργο του, θέλει να βάλει την δική του σφραγίδα στον Δικέφαλο. Να τον εξελίξει. Να τον πάει σε επίπεδα άλλα, διαφορετικά. Να βάλει στο παιχνίδι του κι άλλες συνισταμένες. Θέλει να πειράξει την μηχανή του ΠΑΟΚ, χωρίς όμως να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Θέλει να επιχειρήσει μία αναβάθμιση με πράγματα αλλιώτικα. Κανείς δεν υπογράφει συμβόλαιο με την επιτυχία. Η τόλμη του όμως να… πειράξει ομάδα που κερδίζει, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.

Στο δικό του ποδόσφαιρο παίκτες όπως ο Εσίτι χωράνε και παραχωράνε. Στο ποδόσφαιρο του Αμπέλ Φερέιρα έχουν θέση τα «σκιάχτρα», όπως ο θηριώδης Νιγηριανός που… κρύβει τον ήλιο. Το ίδιο και στο ποδόσφαιρο του Φερνάντο Σάντος. Στην Εθνική Πορτογαλίας η ενδεκάδα δεν ξεκινάει από τον Κριστιάνο Ρονάλντο, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά είτε από τον Ουίλιαμ Καρβάλιο είτε τον Ντανίλο, καμιά φορά και τους δυο μαζί. Δίχως αυτούς, ενδεκάδα Πορτογαλίας δεν έχει υπάρξει, πιθανότατα ούτε πρόκειται να υπάρξει με τον Δον Φερνάντο στον πάγκο. Είπαμε, δεν βλέπουν όλοι οι προπονητές το ποδόσφαιρο με το ίδιο μάτι.

Στο ποδόσφαιρο, ο ευκολότερος τρόπος να εκτεθείς είναι να κάνεις προβλέψεις. Αυτή όμως είναι η δουλειά ενός εξειδικευμένου αθλητικού συντάκτη. Να είναι κατά το δυνατόν προ (και όχι μετά) Χριστόν προφήτης.

Ε, λοιπόν ο Εσίτι είτε θα γίνει η ακριβότερη πώληση παίκτη του ΠΑΟΚ, κατά πάσα πιθανότητα στην Premier League, όπου το brutal κορμί του ταιριάζει ταμάμ, είτε θα δυσκολευτεί πολύ να αφήσει στίγμα στον Δικέφαλο. Μέση λύση δεν υπάρχει. Δεν μπορεί να υπάρξει. Ο Εσίτι είτε θα τους «φάει» όλους στο γήπεδο -τέτοιο σκαρί δεν έχει περάσει ξανά από τα χαφ του ΠΑΟΚ- είτε θα δυσκολευτεί πολύ να βρει τη θέση του σε μία ομάδα με θαυμαστή χημεία, αυτοματισμούς, ρόλους και ξεχωριστό ύφος στο γήπεδο.

Το ποδόσφαιρο έχει πάρει μία διαφορετική τροχιά, μέσοι με το σκαρί του Εσίτι σπανίζουν πια σε τοπ επίπεδο. Οι ομάδες έχουν την τάση πια να πηγαίνουν σε πιο ευέλικτούς, πιο «μπαλάτους», πιο φινετσάτους, πιο γοργοπόδαρους χαφ. Τα τελευταία χρόνια η ωμή μυϊκή δύναμη και ο όγκος έχουν αντικατασταθεί από την ικανότητα με την μπάλα στα πόδια, την γρήγορη περιστροφή, την ασφαλή πρώτη πάσα, την διορατικότητα.

Πάντα όμως θα χρειάζεσαι και κάποιους για την βρόμικη δουλειά, δεν είναι όλα τα παιχνίδια ίδια. Θα υπάρξουν και ματς που ο ΠΑΟΚ θα κληθεί να παίξει πίσω από την μπάλα, να γεμίσει χώρους, να χρειαστεί να «δείρει» λιγάκι. Ως ομάδα, σκληράδα στα χαφ δεν είχε, με τον Νιγηριανό παίρνει ένα πρωτοπαλίκαρο που μπορεί να τα κάνει όλα αυτά για όλους.
Τα αθλητικά του προσόντα είναι παράταιρα στην Ελλάδα, είναι ένα βουνό από μύες ύψους 1,89. Στην Γάνδη του απαγόρευαν να κάνει βάρη γιατί «φουσκώνει» με το παραμικρό, σήκωνε πολύ πάνω από 100 κιλά στήθος με περίσσια ευκολία και οι μετρήσεις έδειχναν ένα κορμί με 5% ποσοστό λίπους στο σώμα του. Αν τον Βαρέλα τον φωνάζουν «τέρας», ετούτος είναι «τέρας στο τετράγωνο».
Αλλά. Είναι και το αλλά. Αν ήξερε και τρομερή μπάλα, πιθανώς να ήταν βασικός σε τοπ ομάδα της Premier League. Θα ήταν ένας δεύτερος Τουρέ. Δεν είναι όμως. Είναι ο Άντερσον Εσίτι και έρχεται για να βελτιώσει τον ΠΑΟΚ και να βελτιωθεί μέσω του ΠΑΟΚ. Είναι ένας Βίκτορ Γουανιάμα εν εξελίξει, που μπορεί να φτάσει σε αυτό το επίπεδο, αν καταφέρει να… διαβάζει καλύτερα το παιχνίδι.

Δεν έρχεται ελεύθερος, δεν έρχεται δανεικός, δεν έρχεται από το πανέρι (αντιθέτως είναι από τις πιο ακριβές μεταγραφές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου), είναι ένας παίκτης ο οποίος κατά καιρούς απασχόλησε μέχρι και την Παρί Σεν Ζερμέν, αφού η πρώτη ύλη του είναι εξωπραγματική. Αν ο ΠΑΟΚ καταφέρει και εξελίξει, αν καταφέρει και τον περάσει στο επόμενο επίπεδο, τότε έκανε την τύχη του. Μία επένδυση υψηλού κόστους, αλλά ακόμα μεγαλύτερης προσδοκίας…