Ναι όντως αυτή θα είναι η μεγαλύτερη στιγμή του ΠΑΟΚ: όχι, η μεγαλύτερη μέχρι την επόμενη, όπως λένε σε τέτοιες περιπτώσεις, γιατί έτσι όπως τα έκαναν οι ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη, απ’ του χρόνου ο δρόμος προς τ’ αστέρια θα είναι γεμάτος από αγκάθια και υψηλά εμπόδια.
O ΠΑΟΚ δεν έχει χρόνο, ούτε δικαίωμα να βολοδέρνει την σκέψη του στο παρελθόν, ούτε βεβαίως μπορεί να απαντήσει στο αγγλιστί καλούμενο «what if…», τότε που βρέθηκε ξανά στην ίδια ακριβώς θέση. Κανέναν ενδιαφέρει τι (δεν) έγινε, απέναντι στη Σάλκε (2013) και με την Μπενφίκα (2018), γιατί αν το καλοσκεφτείτε, η αποψινή μοιάζει να είναι η τελευταία ευκαιρία του.
Είναι πράγματι μια «night to remember», αρκεί να κάνει αυτό που δεν έχει κάνει ποτέ άλλοτε και οφείλει να το πράξει απόψε: να περάσει -επιτέλους- στους ομίλους του Champions League και να κάνει ένα όνειρο ετών πραγματικότητα. Μια ολόκληρη γενιά περιμένει αυτό το πασπαλισμένο απ’ τη χρυσόσκονη των υπέρλαμπρων αστεριών να πάρει σάρκα και οστά.
Μια ακροβασία ανάμεσα στο αληθινό παραμύθι και στην παραμυθένια αλήθεια, που ισοδυναμεί για τον «Δικέφαλο» με μίνιμουμ 26.347.000 ευρώ στο ταμείο του, αν δεν έκανε (που δεν έκανε) λάθος στο μέτρημα και τα μηδενικά, ο «μετρ του είδους», Αντώνης Σαούλης.
Λογιστές δεν είμαστε, με τους αριθμούς, προσωπικά, δεν τα πήγαινα ποτέ καλά, αφήστε που ποτέ δεν μπήκα στην τσέπη του Ιβάν Σαββίδη. Αν κάτι αξίζει ο άνθρωπος, που μαζί με την οικογένεια του συνέβαλαν τα μέγιστα στην αγωνιστική εκτόξευση του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια, είναι η πρόκριση στις 32 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και όχι τα (πολλά) λεφτά της UEFA.
Η ζωή του καθενός μας είναι στιγμές και εικόνες... Σκόρπια κομμάτια, που το ένα μπαίνει δίπλα στο άλλο για να προκύψει ολοκληρωμένο το παζλ... Στιγμές σαν κλικ ενός φωτογραφικού φιλμ...
Στιγμές, όπως αυτή που ευτυχίσαμε να ζήσουμε από κοντά στο «Χάιμπουρι», σαν σήμερα πριν από 23 χρόνια, μόνο που η αποψινή παρτίδα στην άδεια Τούμπα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με εκείνον τον ευρωπαϊκό θρίαμβο κόντρα στην Άρσεναλ. Ο άθλος του ΠΑΟΚ στο Λονδίνο, στις 30 Σεπτεμβρίου του 1997, θα μνημονεύεται πάντοτε ως έπος, διότι στα προγνωστικά ουδείς του έδινε τύχη απέναντι στους «κανονιέρηδες» του Αρσέν Βενγκέρ, αλλά αυτά ανήκουν στην Ιστορία.
Εδώ ήρθαμε, που λένε και στο σινεμά: όχι στο «κάν’ το όπως η Βικτόρια», αλλά στο «κάν’ το όπως… με Μπεσίκτας και με Μπενφίκα»! Δύο καλά σκηνοθετημένες από τον Αμπέλ Φερέιρα παραστάσεις, που κράτησαν ζωντανό το όνειρο, αλλά κι αυτές ανήκουν στο παρελθόν. Απέναντι στους Ρώσους η τρίτη στη σειρά αναμέτρηση στο δρόμο προς τ’ αστέρια είναι η μεγαλύτερη της σεζόν: η μεγαλύτερη ως πρόκληση μέχρι την επόμενη, που θα συναντήσει, στους ομίλους του Champions League εφόσον τον βγάλει προς τα εκεί ο δρόμος του!
Συζητώντας στο όρθιο με τον Δημήτρη Πέλκα, την επομένη του πρώτου αγώνα στη Ρωσία, ο «κάπτεν» του «Δικεφάλου» με ξεπέρασε και αντί για άλλον έναν (ευρωπαϊκό) τελικό, χαρακτήρισε την αποψινή μονομαχία ως τον «τελικό των τελικών»! «Αυτή τη φορά δεν υπάρχει επιστροφή, ούτε δικαιολογία», είπε και όσοι τον άκουσαν συμφώνησαν μαζί του.
Δεν έχει άδικο ο Δημήτρης, ούτε υπερβάλλει, διότι εκείνος ως αρχηγός και οι συμπαίκτες του πρέπει να μπουν απόψε στο γήπεδο με τη λογική «do or die» στο «must-win» παιχνίδι, όπου προσδοκούν βασίμως να μην τριτώσει το κακό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, απέναντι στην Κρασνοντάρ. Πιθανότατα δεν είναι η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης. Χάρη στη Σεβίλλη πέρασε «μπάι» και δεν μπήκε στη διαδικασία των νοκ άουτ αγώνων. Δε θα έχει και τον Βάντερσον, σημαντική απουσία που λογικά θα απελευθερώσει τον Γιαννούλη, ο Μπεργκ είναι ταλαιπωρημένος και αμφίβολος, αλλά ως εκεί.
Ο Μουσάεφ δουλεύει, εδώ και μια τριετία, με μια ομάδα η οποία έχει αναγάγει σε επιστήμη την ικανότητά της στο κάθετο παιχνίδι, με μια-δυο επαφές της μπάλας, που την καθιστά από τη μέση και μπροστά φωτιά και λαύρα. Τα γνωρίζουν όλα αυτά στον ΠΑΟΚ, το παραδέχθηκε με κάθε ειλικρίνεια ο Σβαμπ στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου
Οι «ταύροι» από τον ρωσικό νότο έχουν προβλήματα, δεν τρομάζουν, όπως έκανε η Μπενφίκα, αλλά να μας συμπαθάτε, είναι πολύ ανώτεροι από τον Ατρόμητο και τον Βόλο, εκεί που με το μυαλό στην Ευρώπη οι «ασπρόμαυροι» πέταξαν τέσσερις πολύτιμους βαθμούς νωρίς νωρίς στο πρωτάθλημα.
Η φετινή ομάδα στο ξεκίνημα της μεταβατικής χρονιάς, όπου ο Φερέιρα και ο Ρέμπε, όπως είπε ο Πορτογάλος τεχνικός, χτίζουν κάτι νέο με τελείως διαφορετικά υλικά στα χέρια τους, δύο νέοι σχετικά τύποι, που ταίριαξαν τα χνώτα τους και έθεσαν ως προτεραιότητα την επιστροφή του «Δικεφάλου» στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Εν μέρει τον έχουν πετύχει τον στόχο τους με τη νίκη επί της Μπεσίκτας, αλλά ο θρίαμβος επί της Μπενφίκα και η εμφάνιση, όχι το τελικό αποτέλεσμα, στο μεγαλοπρεπές και επιβλητικό Krasnodar Stadium, άνοιξε την όρεξη για κάτι πολύ μεγάλο.
Προς επίρρωσιν της διαφορετικής αγωνιστικής συμπεριφοράς λειτουργεί και η στατιστική: Στα τρία ελληνικά ματς ο ΠΑΟΚ, μετά βίας, έχει σημειώσει 2 γκολ, ενώ στα ισάριθμα παιχνίδια της προκριματικής φάσης του Champions League, έχει πετύχει 6 γκολ, με δύο χαμένα πέναλτι να σηκώνουν μεγάλη κουβέντα πέριξ της Τούμπας.
Ανοίγω μια (μικρή) παρένθεση και συνεχίζω να επιμένω πως αν είναι το αποψινό ματς να λήξει 2-1 μετά από 120 λεπτά, τότε καλύτερα να το… παίξουμε «κορώνα-γράμματα» ή ακόμα και «μονά-ζυγά», όχι πάντως στη… ρώσικη ρουλέτα των πέναλτι.
Απόψε δεν μετράνε ούτε τα νούμερα, ούτε οι αριθμοί και οι στατιστικές, ούτε ποδοσφαιρικά απωθημένα. Μήπως, πιστεύει κάποιος, ότι θα μετρήσει τόσο πολύ αν οι «ασπρόμαυροι» παίξουν «3-4-3» ή «3-4-2-1», αν θα έχουν τον Τσόλακ στην κορυφή ή αν θα αφήσει (που δε θα αφήσει...) ο Φερέιρα εκτός ενδεκάδας τον Τζόλη ή τον Α. Ζίβκοβιτς; Ή μήπως θα μετρήσει και τόσο το ποιος εκ των Κρέσπο ή Ουαγκέ θα ξεκινήσει στο δεξιό άκρο της άμυνας;
Απόψε το βράδυ όλα αυτά μπαίνουν στην άκρη. Απόψε μετράει το πάθος, η ψυχή, η δίψα, η πίστη σε κάτι πολύ μεγάλο. Οι παίκτες του Αμπέλ είναι υποχρεωμένοι απέναντι σε μια ολόκληρη γενιά να κάνουν την υπέρβαση και το όνειρο πραγματικότητα.
Η Τούμπα μπορεί να είναι άδεια, λόγω του ιού, αλλά όλοι είναι βέβαιοι ότι οι οπαδοί του θα είναι εκεί. Όπως πάντα. Το ραντεβού έχει δοθεί για τις 19:26 στο «Μακεδονία Παλλάς».
ΠΑΟΚ, μπορείς… Για 1926 λόγους. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου