Το πρώτο στοιχείο που κυριαρχεί στον άνθρωπο πάντοτε και σε οποιαδήποτε κατάσταση είναι το συναίσθημα. Στο ποδόσφαιρο πολύ περισσότερο. Μετά έρχεται η λογική. Για το συναίσθημα τι να πούμε; Ο καθένας το βιώνει μόνος. Έχουμε όμως πολλά να πούμε με βάση τη λογική.
Ο καλύτερος φετινός ΠΑΟΚ
Η λογική λοιπόν λέει ότι ο ΠΑΟΚ έδειξε με την απόδοσή του ότι δεν έπεσε στο προηγούμενο διάστημα σε μια δίνη χωρίς πάτο αλλά είχε απλά μια μικρή κοιλιά. Βοηθούσης και της τύχης ή μάλλον της ατυχίας. Ο ΠΑΟΚ χθες έκανε την καλύτερη φετινή του εμφάνιση, ανώτερη και των αντίστοιχων στο 4-2 του Καραϊσκάκη και στη Φρανκφούρτη.
Δεύτερον έδειξε, εν όψει συνέχειας, ότι τον Παναθηναϊκό τον έχει. Είναι ένα επίπεδο πάνω ως ομάδα φέτος.
Τρίτον, έχασε, έστω και με αυτό τον τρόπο, τον ένα από τους τρεις στόχους, ποιόν όμως; Τον τρίτο σε σειρά αξίας και εκείνον που από την αρχή είχε τεθεί σε τρίτη προτεραιότητα, Εξ’ ού και η σύνθεση στον πρώτο αγώνα με τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αν είχε τεθεί προτεραιότητα στο Κύπελλο και είχε χρησιμοποιήσει την πρώτη ενδεκάδα τώρα θα ήταν στον τελικό.
Προσέξτε όμως μια λεπτομέρεια; Ποιες ομάδες βάζουν ως πρώτο στόχο το Κύπελλο; Οι μικρές. Το ότι ο ΠΑΟΚ έχει πια την πολυτέλεια να βάζει το Κύπελλο τρίτο είναι άλλη μια απόδειξη της αξίας του.
Μένουν λοιπόν οι άλλοι δύο σπουδαιότεροι στόχοι στους οποίους είναι απολύτως μέσα. Τι έδειξε η ομάδα σε σχέση με τους άλλους δύο αυτούς στόχους; Απολύτως δυνατή. Όταν έχεις τις σπουδαιότερες μάχες μπροστά σου τι μετράει αυτή που έχασες, όπως την έχασες, με μια πρωτοφανή συνομωσία της τύχης σε βάρος σου, ή το μήνυμα που δίνει ο στρατός σου σχετικά με τις επόμενες;
Αυτό που μας καταλαμβάνει από χθες είναι μια ακραία κατάσταση χαρμολύπης. Νομίζω ότι η λύπη θα αποσυρθεί πολύ πιο γρήγορα από την εξίσωση.
Λουτσέσκου αφουγκράσου την καθολική άποψη
Υπάρχει όμως και ένα ζήτημα με τον Λουτσέσκου, στον οποίο επανειλημμένα, έχω εκφράσει με άρθρα την μεγάλη εκτίμησή μου. Οι εμμονές του κάποιες φορές.
Βεβαίως δεν υπάρχει άξιος, ικανός και σπουδαίος άνθρωπος που να μην τον κατηγορούν για εγωισμούς, ξεροκεφαλιές και εμμονές. Όταν λέμε ότι η επιτυχία απαιτεί γνώση, προσπάθεια, υπομονή και επιμονή το τελευταίο είναι σε ένα βαθμό και ‘εμμονή’. Υπάρχουν όμως κάποιες φορές και πραγματικές και καταστροφικές εμμονές. Και στους πιο άξιους. Νομίζω ότι με τον Λουτσέσκου και με όλο το σεβασμό στη δουλειά του και σε ό,τι έχει πετύχει, είμαστε σε μια τέτοια φάση, με τον Σαμάτα.
Υπάρχει ένας κανόνας στην πολιτική επιστήμη. Οι απόψεις και οι εκτιμήσεις ενός κοινού πάντα είναι διαφορετικές. Αποδεικνύεται στο τέλος ότι ορισμένες ήταν σωστές και άλλες λανθασμένες. Όταν όμως η άποψη ενός κοινού, για ένα θέμα είναι μία και καθολική τότε είναι σωστή.
Η άποψη όλων όσοι συνιστούν την έννοια ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή για τον παίκτη Σαμάτα είναι καθολική και αρνητική. Δεν θα βρεις ούτε έναν να διαφοροποιείται και ο Ρασβάν Λουτσέσκου, ανεξάρτητα από το τι άλλο βλέπει στον παίκτη του, πώς στήνει την ομάδα του, πώς φέρεται στους παίκτες του, οφείλει να την σεβαστεί.
Για πρώτη φορά χθες στην παρέα που βλέπαμε τον αγώνα, ακουστήκαν απόψεις πως ‘αν τον ξαναβάλει θα φύγω από το γήπεδο’, ‘πρέπει να κάνουμε διαδήλωση διαμαρτυρίας’ κλπ. Λένε ότι δεν βάζει γκολ αλλά κάνει άλλες δουλειές. Ο παίκτης χθες δεν πήρε ούτε μια κεφαλιά, δεν έκανε ούτε μια σωστή πάσα. Ούτε ένα σωστό κοντρόλ. Το αποκορύφωμα ήταν να γλιστρήσει στο κρίσιμο πέναλτι. Ήταν ένα συμβολικό μήνυμα και αυτή η γλίστρα; Κανείς δεν πίστευε άλλωστε ότι θα το βάλει όταν έπαιρνε φόρα, προφανώς ούτε και ο ίδιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου