Ο ΠΑΟΚ ήταν ήδη γνωστός στα ευρωπαϊκά σαλόνια από την εκπληκτική του πορεία δύο χρόνια πριν στο θεσμό του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Η Λέγκια και η Λυών είχαν γνωρίσει από πρώτο χέρι, μιας και υποκλίθηκαν μπροστά της, την τεράστια εκείνη ομάδα του Λες Σάνον.
Στο μεταξύ τη θέση του Άγγλου στον ασπρόμαυρο πάγκο πήρε ο Γκιούλα Λόραντ. Το καλοκαίρι του '75 η «αμείλικτη» κληρωτίδα της Ζυρίχης έστειλε στο δρόμο του ΠΑΟΚ ένα πραγματικό ποδοσφαιρικό μεγαθήριο της εποχής. Την Barcelona , του Γιόχαν Κρόιφ, του Νέεσκενς, του διεθνή Βραζιλιάνου αμυντικού Μάριο Μαρίνιο, του επίσης διεθνή Περουβιανού Σοτίλ, του Ρέσακ, του Ασένσι και πολλών ακόμα διεθνών ισπανών παικτών. Στο άκουσμα του αντιπάλου όλοι νιώσανε απλά …δέος.
Έφτασε λοιπόν η βραδιά της 16ης Σεπτεμβρίου του 1975. Ημέρα Τρίτη αν δεν κάνω λάθος. Δεν μπορείτε να φαντασθείτε τι αισθάνεται ένας 12χρονος πιτσιρικάς , που όλο κι όλο στη ζωή του έχει δει γεμάτο ένα επαρχιακό γήπεδο χωρητικότητας 6.000 θέσεων και ξαφνικά μπαίνοντας από την είσοδο της θύρας 5 αντικρίζει μπροστά του μια ασπρόμαυρη λαοθάλασσα 50.000 περίπου ανθρώπων . Η επίσημη καταμέτρηση μιλούσε για 45.200 εισιτήρια, αλλά σίγουρα υπήρχαν και τότε οι τσαμπατζήδες.. Και δεν ήταν λίγοι!
ΠΑΟΚ όπως παρατάχτηκε εκείνο το βράδυ του Σεπτέμβρη στην Τούμ
Ο ΠΑΟΚ μέσα στο γήπεδο κεντάει. Εμείς στις κερκίδες παραμιλάμε από αυτό που βλέπουμε στο γρασίδι. Ο Δικέφαλος παίρνει μια μεγάλη νίκη χάρη στο γκολ του Κούδα στο 73' με έξυπνο πλασέ στην αριστερή γωνία του τερματοφύλακα Μόρα . Ο σκόρερ κόντεψε να λιποθυμήσει από την υπερένταση. Τον θυμάμαι που πλησίαζε προς τη θύρα όπου καθόμουν και έμοιαζε ζαλισμένος …Το σκορ ήταν σίγουρα μικρό και ξέραμε ότι στο Καμπ Νου τα πράματα θα ήταν βουνό. Κάπου στο 60΄και ενώ το σκορ ήταν στο 0-0 ακόμα ο Πετριτσεάνου ( ο Ρουμάνος διαιτητής ) είχε ακυρώσει γκολ του Ασλανίδη, μιας και εκτέλεσε κατευθείαν το έμμεσο φάουλ που κέρδισε κοντά στην γραμμή της μεγάλης περιοχής.
Οι δρόμοι της Τούμπας μετά τη λήξη του παιχνιδιού θύμιζαν πραγματικό πανηγύρι και η Θεσσαλονίκη έμοιαζε σαν μια μεθυσμένη πολιτεία. Το αποτέλεσμα προκάλεσε μεγάλη έκπληξη σε όλη την ποδοσφαιρική Ευρώπη, καθώς κανείς δεν περίμενε να χάσει η μεγάλη Barcelona του πασίγνωστου, την εποχή εκείνη, Γερμανού προπονητή Βασβάιλερ από μια ελληνική ομάδα…
Ο ΠΑΟΚ έπαιξε με τους: Μπλάντεν Φούρτουλα, Νέτο Γκουερίνο, Κώστα Ιωσηφίδη, Αποστολίδη, Φιλώτα Πέλλιο, Άγγελο Αναστασιάδη, Δημήτρη Παρίδη, Σταύρο Σαράφη, Αχιλλέα Ασλανίδη, Γιώργο Κούδα και Παναγώτη Κερμανίδη.
Η Barcelona παρατάχτηκε με τους: Μόρα , Ντέλα Κρουθ, Μαρίνιο, Μαρθιάλ, Μιγκέλ, Κορμίνας, Ασένσι, Κρόιφ, Σοτίλ, Ρέσακ και Νεεσκενς
Στις κερκίδες και στα κάγκελα του γηπέδου υπήρχαν εκτός των δικών μας πανό και κάποια – διαμαρτυρίας - κατά του πανίσχυρου Ισπανού δικτάτορα Φράνκο . Μεταξύ αυτών και ένα πανό 20 μέτρων στο ψηλότερο σημείο της θύρας 8, με το σύνθημα: "Όχι στις εκτελέσεις των Ισπανών αγωνιστών - Ρήγας Φεραίος", στα ελληνικά και στα αγγλικά..
Η ρεβάνς
Στο διάστημα που υπολειπόταν μέχρι τον επαναληπτικό ο ΠΑΟΚ δεν έχασε την ευκαιρία και προετοιμάστηκε παίζοντας δύο δυνατά φιλικά. Ένα στο Καραϊσκάκη με αντίπαλο τον γάβρο στις 21/9/75 ( νίκη με 0-1 χάρη σε γκολ του Χρήστου Τερζανίδη στο 69') και ένα δεύτερο φιλικό στη Νέα Σμύρνη αυτή τη φορά στις 28/9/75. Εκεί ο ΠΑΟΚ νικάει 2-1 τον Πανιώνιο με γκολ στο 6' του Ασλανίδη και στο 38' του «Καίσαρα».
Δεκαπέντε βράδια μετά το πρώτο ματς της Τούμπας, οι ομάδες παρατάσσονται τελικά στον αγωνιστικό χώρο του Καμπ Νου στην Βαρκελώνη για τη ρεβάνς. Το ημερολόγιο έγραφε 1 Οκτωβρίου 1975. Λέμε τελικά γιατί όπως βρήκα ψάχνοντας στον τύπο της εποχής (εγώ για να είμαι ειλικρινής δεν το θυμόμουν), για να φτάσουμε στο εναρκτήριο σφύριγμα του Άγγλου διαιτητή Τέιλορ, η οριστικοποίηση διεξαγωγής του ματς πέρασε από χίλια κύματα. Και να γιατί: Ο δικτάτορας Φράνκο είχε δώσει διαταγή να εκτελεστούν οι 5 Βάσκοι αυτονομιστές που κρατούνταν σε ειδικά κελιά στη Μαδρίτη.
Οι δημοκρατικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κόβουν τις διπλωματικές σχέσεις με την Ισπανία και όλα αυτά λίγες μέρες πριν τον επαναληπτικό. Η διοίκηση του ΠΑΟΚ πιέζεται από φορείς και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να μην πάει στη Βαρκελώνη , όμως κάτω από την πίεση του χρόνου η τότε διοίκηση του ΠΑΟΚ αποφάσισε την μετάβαση στην πρωτεύουσα της Καταλονίας επειδή φοβήθηκε την απειλή της ΟΥΕΦΑ για διετή αποκλεισμό, αλλά και την οικονομική αποζημίωση που θα έδινε στην Barcelona , σύμφωνα με τα όσα ίσχυαν την εποχή εκείνη.
Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα, παρουσία 60.000 θεατών ο ΠΑΟΚ γνώρισε βαριά ήττα από τους Καταλανούς με 6-1. Για την ιστορία τα 6 γκολ της Barcelona πέτυχαν ο Νέεσκενς στο 23' και 56' (και τα δύο με χτυπήματα πέναλτι), ο Ρέσακ στο 44', και 79', ο Κρόιφ στο 52', και ο Γκουερίνο με αυτογκόλ στο 54’ . Το γκολ του ΠΑΟΚ πέτυχε ο Άγγελος Αναστασιάδης στο 77'. Να σημειωθεί ότι στη ρεβάνς η ομάδα μας παρατάχτηκε με την ίδια ακριβώς 11άδα του πρώτου αγώνα της Τούμπας…
Μετά τον αγώνα της Βαρκελώνης ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις για το Πρωτάθλημα Ελλάδας. Έτσι στα πλαίσια της 1ης αγωνιστικής στις 5/10/1975, (μόλις 4 μέρες μετά το παιχνίδι στην Ισπανία), νίκησε στην Τούμπα τον Παναθηναϊκό με 3-1 , ένα αποτέλεσμα που ήταν προάγγελος της κατάκτησης του πρωταθλήματος λίγους μ
Στις κερκίδες και στα κάγκελα του γηπέδου υπήρχαν εκτός των δικών μας πανό και κάποια – διαμαρτυρίας - κατά του πανίσχυρου Ισπανού δικτάτορα Φράνκο . Μεταξύ αυτών και ένα πανό 20 μέτρων στο ψηλότερο σημείο της θύρας 8, με το σύνθημα: "Όχι στις εκτελέσεις των Ισπανών αγωνιστών - Ρήγας Φεραίος", στα ελληνικά και στα αγγλικά..
Η ρεβάνς
Στο διάστημα που υπολειπόταν μέχρι τον επαναληπτικό ο ΠΑΟΚ δεν έχασε την ευκαιρία και προετοιμάστηκε παίζοντας δύο δυνατά φιλικά. Ένα στο Καραϊσκάκη με αντίπαλο τον γάβρο στις 21/9/75 ( νίκη με 0-1 χάρη σε γκολ του Χρήστου Τερζανίδη στο 69') και ένα δεύτερο φιλικό στη Νέα Σμύρνη αυτή τη φορά στις 28/9/75. Εκεί ο ΠΑΟΚ νικάει 2-1 τον Πανιώνιο με γκολ στο 6' του Ασλανίδη και στο 38' του «Καίσαρα».
Δεκαπέντε βράδια μετά το πρώτο ματς της Τούμπας, οι ομάδες παρατάσσονται τελικά στον αγωνιστικό χώρο του Καμπ Νου στην Βαρκελώνη για τη ρεβάνς. Το ημερολόγιο έγραφε 1 Οκτωβρίου 1975. Λέμε τελικά γιατί όπως βρήκα ψάχνοντας στον τύπο της εποχής (εγώ για να είμαι ειλικρινής δεν το θυμόμουν), για να φτάσουμε στο εναρκτήριο σφύριγμα του Άγγλου διαιτητή Τέιλορ, η οριστικοποίηση διεξαγωγής του ματς πέρασε από χίλια κύματα. Και να γιατί: Ο δικτάτορας Φράνκο είχε δώσει διαταγή να εκτελεστούν οι 5 Βάσκοι αυτονομιστές που κρατούνταν σε ειδικά κελιά στη Μαδρίτη.
Οι δημοκρατικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κόβουν τις διπλωματικές σχέσεις με την Ισπανία και όλα αυτά λίγες μέρες πριν τον επαναληπτικό. Η διοίκηση του ΠΑΟΚ πιέζεται από φορείς και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να μην πάει στη Βαρκελώνη , όμως κάτω από την πίεση του χρόνου η τότε διοίκηση του ΠΑΟΚ αποφάσισε την μετάβαση στην πρωτεύουσα της Καταλονίας επειδή φοβήθηκε την απειλή της ΟΥΕΦΑ για διετή αποκλεισμό, αλλά και την οικονομική αποζημίωση που θα έδινε στην Barcelona , σύμφωνα με τα όσα ίσχυαν την εποχή εκείνη.
Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα, παρουσία 60.000 θεατών ο ΠΑΟΚ γνώρισε βαριά ήττα από τους Καταλανούς με 6-1. Για την ιστορία τα 6 γκολ της Barcelona πέτυχαν ο Νέεσκενς στο 23' και 56' (και τα δύο με χτυπήματα πέναλτι), ο Ρέσακ στο 44', και 79', ο Κρόιφ στο 52', και ο Γκουερίνο με αυτογκόλ στο 54’ . Το γκολ του ΠΑΟΚ πέτυχε ο Άγγελος Αναστασιάδης στο 77'. Να σημειωθεί ότι στη ρεβάνς η ομάδα μας παρατάχτηκε με την ίδια ακριβώς 11άδα του πρώτου αγώνα της Τούμπας…
Μετά τον αγώνα της Βαρκελώνης ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις για το Πρωτάθλημα Ελλάδας. Έτσι στα πλαίσια της 1ης αγωνιστικής στις 5/10/1975, (μόλις 4 μέρες μετά το παιχνίδι στην Ισπανία), νίκησε στην Τούμπα τον Παναθηναϊκό με 3-1 , ένα αποτέλεσμα που ήταν προάγγελος της κατάκτησης του πρωταθλήματος λίγους μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου