(απο forza)Επί σειρά ετών ήταν ένας οργανισμός που έκανε καταχρήσεις. O ΠΑΟΚ δεν χαμπάριαζε από χρήματα, από έξοδα, από σπατάλες. Ξόδευε χωρίς φειδώ, πλήρωνε ακριβά τα γούστα του, αδιαφορώντας για το πόσο κάνει.
Τα πάντα στην ζωή όμως έχουν ένα αντίτιμο. Συνεχόμενες χρονιές με αρνητικούς ισολογισμούς. Οι δείκτες του Financial Fair Play στα κόκκινα. Ένας ΠΑΟΚ εγκλωβισμένος οικονομικά, αφού όσο κι αν θέλει να βάλει λεφτά, όσο δεν υπάρχουν τα ανάλογα έσοδα, για να εξισορροπούν οι δείκτες, είναι υποχρεωμένος να εξορθολογίσει τα κόστη του.
Ίσως είναι η πρώτη φορά που ένας τεχνικός διευθυντής έχει τόσο δύσκολο έργο με το καλημέρα. Διότι, όλοι έχουν ατζέντα, όλοι παρακολουθούν παίκτες, όλοι ξέρουν να αγοράζουν. Αυτό είναι το εύκολο. Ο Όλαφ Ρέμπε όμως πρέπει να κάνει κάτι πολύ πιο απαιτητικό. Να κάψει το περιττό λίπος που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον ΠΑΟΚ και το οποίο χρηματοδοτεί στην ουσία ένα δεύτερο πανάκριβο, μα ανενεργό ρόστερ!
Οι δύο πιο δύσκολες αποστολές είναι δύο παίκτες που όταν αποκτήθηκαν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές. Οι μεταγραφές τους έμοιαζαν να αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα, κανείς δεν είχε αντίλογο ή αντιρρήσεις όταν ήρθαν.
Όταν αποκτήθηκε ο Πόντους Βέρνμπλουμ ήταν ένας ironman, δεν είχε τραυματιστεί ποτέ. Ήταν μία δύναμη πυρός, ένα τέρας φυσικών προσόντων που έλειπε από τα χαφ του ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος για να τον δελεάσει χρυσοπλήρωσε το πακέτο του Σουηδού με ένα πανάκριβο τριετές συμβόλαιο με ετήσιες απολαβές 1,5 εκατομμυρίου ευρώ, όμως συνέβη κάτι που δεν θα μπορούσε να προβλέψει. Ο Βέρνμπλουμ διέλυσε τον αχίλλειο τένοντα του στην Λιβαδιά και έχει να αγωνιστεί εδώ και 1,5 χρόνο!
Όταν ο ΠΑΟΚ το περασμένο καλοκαίρι έφερνε ξανά στην Τούμπα τον Μίροσλαβ Στοχ, ο Σλοβάκος προερχόταν από σεζόν καριέρας με την Σλάβια Πράγας, έδειχνε πιο ώριμος από την πρώτη του παρουσία (παντρεμένος με παιδί, πια), πιο συνειδητοποιημένος, πιο μεστός. Ωστόσο, η αλλαγή τεχνική ηγεσίας έριξε τον Στοχ στα Τάρταρα της ιεραρχίας, ο Αμπέλ Φερέιρα του έδωσε ελάχιστες ευκαιρίες και ο Σλοβάκος έμεινε εντελώς ανενεργός για όλη τη σεζόν, έχοντας ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο κοντά στο εκατομμύριο.
Είναι πολύ λογικό, κανείς από τους δύο να μην δέχεται να σπάσει το συμβόλαιο του (αν δεν πάρει ένα μεγάλο μέρος των προβλεπομένων), αλλά ούτε και να μετακινηθεί σε άλλη ομάδα. Αυτά τα λεφτά δεν θα τα βρουν πουθενά. Αν υποθέσουμε ότι δεν θα συνεχίσουν στον ΠΑΟΚ, ό,τι λύση κι αν βρεθεί θα πονέσει οικονομικά τον ΠΑΟΚ. Είτε τους δανείσει πληρώνοντας ένα μεγάλο μέρος των απολαβών τους (μόνο έτσι μπορούν να δοθούν δανεικοί) είτε τους αποζημιώσει για να αποχωρήσουν, η λύση θα κοστίσει πολύ.
Δανεικοί από… χρυσάφι
Ο Ροντρίγκο Ρέι όταν αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2017 έγινε ο ακριβότερος τερματοφύλακας στην ιστορία του ΠΑΟΚ, αφού έδωσε περίπου 1,5 εκατομμύριο ευρώ στην Γοδόι Κρουζ, με τον Αργεντινό να υπογράφει συμβόλαι με ετήσιες απολαβές 400.000 ευρώ. Ο Ρέι δεν έπιασε ποτέ στον ΠΑΟΚ που πάντα έβρισκε τρόπο να τον δανείζει δεξιά κι αριστερά (Πατσούκα, Γοδόι Κρουζ), κάτι που πρέπει να κάνει και φέτος δίχως να επωμιστεί μέρος του συμβολαίου του. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Τιμπό Μουλέν, που αποκτήθηκε ως διάδοχος του Γκόικο Τσίμιροτ, έναντι 1,3 εκατομμυρίου ευρώ υπέγραψε συμβόλαιο με 600.000 ευρώ το χρόνο για να παίξει μόνο τρία επίσημα ματς με τον ΠΑΟΚ και να την βγάζει ως δανεικός σε Ανκαραγκουτσού και Ξάνθη. Το συμβόλαιο του Γάλλου λήγει το Γενάρη, αλλά κάτι πρέπει να γίνει με αυτόν. Ίδια περίπτωση (το συμβόλαιο του λήγει τον Ιανουάριο) και με τον Αμρ Ουάρντα που παίρνει 350.000 ετησίως, πολλά από τα οποία κάλυπτε ο Δικέφαλος στους δανεισμούς του σε Ατρόμητο και ΑΕΛ, ενώ ο Δικέφαλος πρέπει να δει τι θα κάνει με τον Μιχόγεβιτς που επιστρέφει από την Άουτε (κοντά στις 200.000 ετησίες), τον Κάτσε που γυρίζει από την ΑΕΛ (350.000 το χρόνο).
Το πάθημα έγινε μάθημα;
Ο ΠΑΟΚ εγκλωβίστηκε το περασμένο καλοκαίρι ανάμεσα στο συναίσθημα, την ηθική ανταμοιβή και το πρέπει. Θεώρησε ότι δεν υπήρχε λόγος να μείνουν με κάθε κόστος Σάκχοφ και Κάνιας, που έμειναν τελικά ελεύθεροι, ωστόσο επέλεγε να χρυσώσει με νέα τριετή συμβόλαια τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ και τον Φερνάντο Βαρέλα (με απολαβές κοντά, ίσως και λίγο πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ), θέλοντας να τους επιβραβεύσει για τον ρόλο τους στην πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Ωστόσο, η φετινή σεζόν απέδειξε ότι τα χρήματα που αμείβονται είναι μη ρεαλιστικά με βάση την ηλικία, την σημερινή τους κατάσταση και την προοπτική τους, με τον Δικέφαλο να «πιάνεται όμηρος» σε αυτές τις συμφωνίες. Ως εκ τούτου οι διαπραγματεύσεις με τις παλιές καραβάνες (Βιεϊρίνια, Μαουρίσιο, Λέο Μάτος) θα ξεκινήσουν από άλλη βάση, με πολύ χαμηλότερες πάγιες αμοιβές, μπόνους στόχων και συμμετοχών, μικρότερη δέσμευση σε χρονική διάρκεια και πιο εξορθολογισμένες απολαβές. Το πάθημα έγινε μάθημα και αυτή θα είναι η τακτική του Δικέφαλου για το μέλλον.
ΕΛ-ΚΑΝΤΟΥΡΙ
Ο χρυσοπληρωμένος «γυάλινος» Ομάρ
Αν και βρέθηκε πάρα πολλές φορές κοντά στην έξοδο από τον ΠΑΟΚ (είτε για να επιστρέψει στην Ιταλία είτε για την Σταντάρ Λιέγης) πάντα κάτι γινόταν και τελικά έμενε στην Τούμπα. Ο εξαιρετικά εύθραυστος Ομάρ Ελ-Καντουρί για μία ακόμα σεζόν ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, έδωσε ελάχιστα στο γήπεδο και οι ετήσιες απολαβές του (900.000 ευρώ) είναι απλώς εκτός πραγματικότητας. Ο Μαροκινός έχει ένα χρόνο ακόμα συμβόλαιο και δύσκολα θα παραμείνει (με αυτές τις απολαβές τουλάχιστον), αφού μιλάμε για ένα ακόμα μη ρεαλιστικό συμβόλαιο με βάση τους νόμους της ελληνικής αγοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου