Η επιλογή της προώθησης του Ουρουγουανού τεχνικού στον πάγκο της πρώτης ομάδας έμοιαζε από την αρχή πολύ εύστοχη για έναν πολύ βασικό λόγο. Η παρουσία του αγαπημένου Παυλάρα των ΠΑΟΚτσήδων στο πόστο του προπονητή της ανδρικής ομάδας θα έβαζε τέλος στο διχαστικό κλίμα που δημιουργούσε άθελά του ο Φερέιρα. Όταν ο ΠΑΟΚ με τον Πορτογάλο έκανε γκέλα άρχιζε άμεσα η γκρίνια, όταν νικούσε, οι υποστηρικτές του έβγαιναν στην αντεπίθεση.
Η αλήθεια είναι ότι αυτή η κατάσταση δημιουργήθηκε πολύ έντονα μετά από τον αποκλεισμό στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όσο μεγάλη κι αν ήταν η επιτυχία των προκρίσεων επί της Μπεσίκτας και της Μπενφίκα, η ευκαιρία με την Κράσνονταρ θεωρήθηκε τόσο μεγάλη που η απώλειά της ακύρωσε σε μεγάλο βαθμό ό,τι είχε συμβεί μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Πορτογάλος ήδη κουβαλούσε μία ευρωπαϊκή αποτυχία (αποκλεισμός από τον Σλόβαν Μπρατισλάβας) από την προηγούμενη σεζόν.
Όταν ο Γκαρσία ανέλαβε, σε όλα αυτά… μπήκε ένα παχύ μπλάνκο. Ο ΠΑΟΚ έκανε το ριστάρτ και ήταν δεδομένο ότι θα υπήρχε συσπείρωση και πίστωση χρόνου. Ωστόσο, ο «Κανάριο» απέδειξε πώς ήταν προετοιμασμένος από καιρό για την δική του ευκαιρία.
Με το 3-1 κόντρα στον Απόλλωνα, ο ΠΑΟΚ ολοκλήρωσε μία τρομερή εβδομάδα με το… νέο 3-4-3 να λειτουργεί άψογα. Όχι δεν μιλάμε για το σύστημα που εφαρμόζει στο γήπεδο ο Ουρουγουανός, αλλά για τα συνολικά δέκα γκολ που σημείωσε: τρία με τον Παναιτωλικό, τέσσερα με την Αϊντχόβεν και τρία με τον Απόλλωνα.
Και οι τρεις παραπάνω νίκες έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: ήρθαν μετά από εύστοχες κινήσεις στο κοουτσάρισμα από τον Γκαρσία. Ο Νινούα που πέτυχε το φάουλ στο Αγρίνιο, ο Τζόλης και ο Σφιντέρσκι στο ματς με την Αϊντχόβεν και χθες, ο Ελ Καντουρί που από την ώρα που πέρασε ως τρίτος χαφ στο παιχνίδι ο Δικέφαλος πήρε την μάχη του κέντρου και έφερε το παιχνίδι στην περιοχή του Απόλλωνα.
Ο 43χρονος κόουτς έκανε κινήσεις από τον πάγκο με μόνο στόχο να αλλάξει άμεσα τα δεδομένα στο κάθε ματς για να φτάσει στην νίκη κι αυτή την νοοτροπία την πέρασε και στους παίκτες του: ο ΠΑΟΚ δεν παίζει απλά γιατί χτίζει μία νέα ομάδα που θα αποδώσει σε βάθος χρόνου, παίζει για να νικά σε κάθε ματς που δίνει.
Κάπως έτσι φτάσαμε χθες να νικήσει χωρίς να είναι καλός, ενώ επί Φερέιρα λέγαμε ότι έδειχνε καλύτερος στα ματς αλλά δεν νικά. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ζωή και προφανώς σύμπτωση επαναλαμβανόμενη έπαυε να είναι σύμπτωση.
Με τον Φερέιρα, σε πολλά ματς ο χρόνος κυλούσε χωρίς ουσία για τον ΠΑΟΚ γιατί ο Πορτογάλος περίμενε το πλάνο του να αποδώσει, με τον Γκαρσία κάθε κίνηση από τον πάγκο έχει μόνο στόχο το αποτέλεσμα στον συγκεκριμένο αγώνα. Κρατήστε μόνο την εικόνα χθες στην Ριζούπολη: Ο ΠΑΟΚ άρχισε το ματς με 4-2-3-1, το γύρισε σε 4-3-3 και στο φινάλε για υπερασπιστεί το αποτέλεσμά του, δεν δίστασε να παίξει και 5-4-1. Σπάνιο ως απίθανο να συνέβαινε αυτό επί Αμπέλ.
Μετά το δείγμα γραφής ως κόουτς, σειρά έχει αυτό του προπονητή
Ο Πάμπλο Γκαρσία έδωσε, λοιπόν, δείγματα γραφής για το καλό του κοουτσάρισμα. Ότι διαβάζει τα χαρακτηριστικά, την φόρμα των παικτών και την απόδοσή τους σε κάθε ματς και ανάλογα πράττει. Έχει μάτι ως κόουτς και πήραμε γεύση από αυτό. Πλέον ήρθε η ώρα να μας δείξει και τα πρώτα δείγματα της ικανότητάς του ως προπονητής. Το πόσο μπορεί μέσα από την δουλειά στις προπονήσεις να βελτιώσει την ομαδική λειτουργία του ΠΑΟΚ.
Καταρχάς, την αποτελεσματικότητά του στις στημένες φάσεις. Χθες, οι δύο μεγάλες φάσεις του Απόλλωνα, το γκολ του Τσιλούλη και η κραυγαλέα ευκαιρία με την κεφαλιά του Ιωαννίδη, προήλθαν από στημένες φάσεις (κόρνερ και φάουλ αντίστοιχα). Προφανώς έχει παίξει ρόλο το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ εγκατέλειψε το σχήμα με τους τρεις στόπερ και πήγε πάλι στην τετράδα, όμως, η αναποτελεσματικότητά του στον συγκεκριμένο τομέα δεν δικαιολογείται. Ή το γεγονός ότι δεν παρουσιάζει κάποια αξιόλογη κομπίνα όταν ως ομάδα κερδίζει στημένα. Οι συγκρίσεις της εποχής Φερέιρα μ’ αυτή του Λουτσέσκου είναι αναπόφευκτες και ο Γκαρσία φρόντισε να δείξει στις δηλώσεις του χθες ότι έχει διαγνώσει το πρόβλημα. Το ίδιο συμβαίνει και με τις δεύτερες μπάλες μετά τις απομακρύνσεις της μπάλας από την αντίπαλη άμυνα ή το κάθετο παιχνίδι που θέλει να εφαρμόσει.
Αυτοί οι τομείς χρειάζονται δουλειά στις προπονήσεις, ώρες επαναλήψεων και το δεκαπενθήμερο που ακολουθεί είναι το πρώτο κενό διάστημα που ο Γκαρσία θα δείξει το πώς δουλεύει στις προπονήσεις. Προφανώς θαύματα δεν γίνονται, ούτε αυτή η περίοδος μπορεί να αντικαταστήσει την καλοκαιρινή προετοιμασία (πόσο μάλλον όταν θα λείπουν και οι διεθνείς), όμως, με ένα μεθοδικό πρόγραμμα ο ΠΑΟΚ μπορεί να παρουσιαστεί καλύτερος.
Κομμάτι της δουλειάς είναι να βρει και την λύση για το αριστερό άκρο της άμυνας. Η λογική λέει ότι μετά την μετάθεση πλευρών σε Ροντρίγκο και Λύρατζη, η επόμενη δοκιμή για να καλυφθεί το κενό θα είναι να μείνει ο Βραζιλιάνος στα αριστερά και ίσως να δοκιμαστεί και ο Ουαγκέ δεξιά, όπως και να χει, όμως, είναι ένα από τα ζητήματα στην ατζέντα του Γκαρσία.
Προφανώς, ο «Κανάριο» θα σκανάρει και τα τρία παιχνίδια του στον πάγκο μέχρι τώρα και θα διαπιστώσει τι ταιριάζει καλύτερα στον ΠΑΟΚ και από πλευράς συστήματος. Το 4-2-3-1 είναι επιθετικογενές αλλά με το 4-3-3 φάνηκε πιο ισορροπημένος και κυρίως κυριαρχικός στην μεσαία γραμμή. Δεν είναι τυχαίο ότι με την Αϊντχόβεν έκανε το καλύτερό του παιχνίδι βασισμένο σε τρεις μέσους και χθες με το που μπήκε ο Ελ Καντουρί άρχισε πάλι να έχει τον έλεγχο του ματς. Ο Γκαρσία μάς έδειξε ότι είναι προπονητής που δεν προσπερνά τέτοια μηνύματα και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα δουλέψει.
Υ.Γ. Το VAR αποδίδει δικαιοσύνη (συνήθως, γιατί και σ’ αυτό υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας που χειρίζεται την τεχνολογία), ωστόσο, κάνει και κάτι κακό: Χειροτερεύει τους Έλληνες διαιτητές. Έχοντας την ασφάλεια του νέου συστήματος, χάνουν φάσεις, δεν είναι τόσο συγκεντρωμένοι όσο πρέπει και εν τέλει οδηγούνται σε σωρεία λανθασμένων σφυριγμάτων. Το παράδειγμα του Παπαπέτρου χθες στην Ριζούπολη είναι αρκούντως διαφωτιστικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου