Καταρχάς, ο Ουρουγουανός τεχνικός είχε να διαχειριστεί μία πολύ δύσκολη συνθήκη: Ο Γιαννούλης αγωνίστηκε με ένεση, καθώς δεν είχε ξεπεράσει πλήρως τις ενοχλήσεις στον δικέφαλο.
Ο Γκαρσία γνώριζε ότι ο Κατερινιώτης μπακ δεν μπορούσε να του δώσει τον αριθμό των ανεβοκατεβασμάτων που κάνει στο γήπεδο όταν είναι απολύτως καλά. Εχοντας και τον Βιεϊρίνια στο άλλο άκρο, ήθελε να επιλέξει δύο εξτρέμ που να κάλυπταν απόλυτα τον ρόλο τους και μεσοαμυντικά.
Γι αυτό επέλεξε ως παρτενέρ του Αντρίγια τον Μουργκ και όχι τον Τζόλη (είχε στο μυαλό του και το ματς στο Αϊντχόβεν που ο πιτσιρικάς πήγε σούπερ επιθετικά, αλλά στα μετόπισθεν υπήρχαν κενά). Κράτησε τον νεαρό εξτρέμ ως επιθετικό όπλο για το δεύτερο μέρος. Όμως το γκολ ήρθε νωρίς με τον Ινγκασον και δεν είχε λόγο να αλλάξει το ανασταλτικό πλάνο που πήγαινε άριστα.
Μέχρι το 77’ ο Ολυμπιακός ήταν ανύπαρκτος επιθετικά στο δεύτερο μέρος. Η φάση του 1-1 ήταν αυτή που οδήγησε στην είσοδο του Τζόλη στο 83’ γιατί πλέον έψαχνε το γκολ. Μάλιστα, η κόντρα στην ροή του αγώνα ισοφάριση, οδήγησε τον Γκαρσία να κρατήσει τον Γιαννούλη ως το τέλος στο ματς μην τυχόν του δώσει την πάρε βάλε πάσα που είχε ανάγκη ο ΠΑΟΚ σε εκείνο το χρονικό σημείο. Αξίζει να σημειωθεί ότι αν δεν γινόταν το 1-1, ο Γκαρσία σχεδίαζε να περάσει τον Βαρέλα στο ματς αντί του Γιαννούλη και να βάλει τον Κρέσπο αριστερό μπακ για τα τελευταία λεπτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου