Ωστόσο, δεν γίνεται αυτό το… περίεργο διάστημα που ολοκληρώθηκε με την γκολάρα του Νάρεϊ (με δόση τύχης, γιατί η μπάλα χτύπησε και στην πλάτη του Ντε Μποκ) να σβήσει αυτά που είδαμε σε όλο το προηγούμενο 85λεπτο. Ο ΠΑΟΚ ήταν αισθητά πιο καλός από κάθε άλλο φετινό παιχνίδι του, έκανε 4 τελικές περισσότερες, 13 λάθη λιγότερα και 6 κλεψίματα παραπάνω σε σχέση με το παιχνίδι κόντρα στον Παναιτωλικό και, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, θα μπορούσε να είχε πετύχει ένα ακόμη γκολ (με πιο χαρακτηριστική την φάση του Μπράντον που προήλθε από την έξυπνη κάθετη πάσα του Ντάντας).
Κατά την προσωπική άποψη του γράφοντος, υπάρχει και συγκεκριμένη εξήγηση γιατί ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος από το παιχνίδι της πρεμιέρας. Η παρουσία του Βιεϊρίνια του έδωσε παραγωγικότητα με ποιοτικές πάσες από την πίσω ζώνη και η επιστροφή του Αντρίγια στην ενδεκάδα, την ποικιλία στον τρόπο ανάπτυξης που προκάλεσε την αδυναμία που είχε η ομάδα του Κόουλμαν να λειτουργήσει αποτελεσματικά στο ανασταλτικό κομμάτι ταυτόχρονα και στις δύο πλευρές. Για όσους το παρατήρησαν, ο ΠΑΟΚ μπήκε στο ματς με την δεξιά του πλευρά και στήριγμα τον Ντάντας να παράγει συνεχώς φάσεις (όπως έκανε και στην πρεμιέρα με τον Παναιτωλικό) και όταν ο Ατρόμητος προσάρμοσε την άμυνά του πάνω σε Νάρεϊ και Βιεϊρίνια, βρήκε τους χώρους να δράσει, κυρίως ως δημιουργός ο Αντρίγια. Θα συμφωνήσω με τον Λουτσέσκου ότι ο βραχύσωμος Σέρβος μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματικός στην τελική ενέργεια (κυρίως σε φάσεις που άργησε να σουτάρει), όμως, το πρώτο δείγμα από το πείραμα της χρησιμοποίησής του στο αριστερό άκρο της επίθεσης-αφού στα δεξιά υπήρχε ο Νάρεϊ-κρίνεται πετυχημένο.
Η συνύπαρξη των δύο παικτών στα άκρα θα δημιουργήσει πολλούς πονοκεφάλους σε αντίπαλους προπονητές και αν ο ΠΑΟΚ πάρει και τον Πάολο Φερνάντες που μπορεί να παίξει (και) στον άξονα και να διαθέτει μία τριάδα μεσοεπιθετικών που θα μπορούν συνεχώς να αλλάζουν μεταξύ τους θέσεις στο γήπεδο, τότε αυτοί θα πολλαπλασιαστούν. Η συνεργασία στην φάση του 2-1 είναι από τις στιγμές που θα δούμε και άλλες φορές φέτος, ενώ παράλληλα, με βάση τα χαρακτηριστικά τους, η κοινή παρουσία τους στην ενδεκάδα προϊδεάζει και για μεγάλα ματς επιθετικά εκτός έδρας,
Ο Λουτσέσκου έχει ήδη αρχίσει να χτίζει τον τρόπο ανάπτυξης πάνω στο ρόστερ που έχει
Αν θέλουμε να προχωρήσουμε λίγο την σκέψη μας, τότε μάλλον θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι, ακριβώς λόγω της διαφοράς στο αγωνιστικό στυλ που έχουν αυτοί οι δύο παίκτες σε σχέση με ποδοσφαιριστές της προηγούμενης θητείας του Λουτσέσκου στον ΠΑΟΚ-και το ίδιο ισχύει και για παίκτες όπως ο Ντάντας και ο Μπράντον-ο Ρουμάνος τεχνικός προσαρμόζει το αγαπημένο του 4-2-3-1 σε άλλη φιλοσοφία παιχνιδιού, με έμφαση στις άμεσες επιθέσεις. Μπορεί το στυλ να διαφέρει, η ουσία όμως της όλης συζήτησης είναι ίδια: Θα έχει αποτελεσματικότητα στο γκολ, αλλά και στον τρόπο που αμύνεται απέναντι στους αντιπάλους του ο νέος ΠΑΟΚ; Αυτό θα απαντηθεί στην πορεία, καθώς είναι ακόμη αδύνατο να εκτιμήσει κανείς τα νούμερα που θα πιάσει σε γκολ ο Μπράντον ή ο Ολιβέιρα που χθες στάθηκε πολύ άτυχος που δεν πιστώθηκε ένα τέρμα επειδή ο Μπίσεσβαρ πιάστηκε για εκατοστά οφσάιντ. Ή, ακόμη, πόσα λάθη απειρίας θα κάνει ο Κοτάρσκι, ο Κουλιέρακης και ο Ντάντας; Τέτοια θα γίνονται και αν είναι μόνο απειρίας τότε όσο περνά ο καιρός θα εξαλείφονται. Το μεγάλο ερώτημα, όμως, αφορά σε λάθη που δεν μπορούν να χαρακτηριστικού απειρίας. Απειρία, για παράδειγμα, είναι αυτό που έκανε ο Ντάντας στο τέλος του πρώτου μέρους, προσπαθώντας, όντας ακριβώς έξω από την περιοχή της ομάδας του, με μία πάσα και χωρίς χρονοτριβή να δημιουργήσει προϋποθέσεις για μία αξιόλογη άμεση επίθεση. Από χθες, πλέον, βίωσε και στην πράξη πόσο σημαντικό είναι, σε αυτό τον χώρο του γηπέδου, οι πάσες να είναι σίγουρες. Αντίθετα, η απερισκεψία του Φιλίπε να σπρώξει αντίπαλο και να δώσει στον Μουνίθ την ευκαιρία να απειλήσει με φάουλ στο 90’, δεν δικαιολογείται όσο νέος κι αν είναι κανείς.
Οι προτεραιότητες που βάζει στους χαφ ο ΠΑΟΚ είναι μία πολύ κρίσιμη παράμετρος
Η αναφορά στον Φιλίπε Σοάρες, σε συνδυασμό με την πιθανή μεταγραφή, με δανεισμό και οψιόν αγοράς του Τσιγγάρα στην Τουλούζ, δημιουργεί την απορία γιατί να φύγει ο Χαλκιδικιώτης μέσος και όχι κάποιος άλλος ή κανένας. Ο ΠΑΟΚ με τον αποκλεισμό στην Ευρώπη βρέθηκε να διαθέτει πολλούς παίκτες σε ορισμένες θέσεις. Συγκεκριμένα, σε αυτές των κεντρικών μέσων, υπάρχουν έξι παίκτες για δύο θέσεις. Κούρτιτς, Ντόουγκλας (προς το παρόν αρχίζει ως επιτελικός μέσος, αλλά με Μπίσεσβαρ, Ελ Καντουρί και το κυριότερο, τον Φερνάντες εφόσον τελικά κλείσει το ντιλ, θα οπισθοχωρήσει), Ντάντας, Σβαμπ, Τσιγγάρα και Φιλιπε. Είναι λογικό ο ΠΑΟΚ να ψάχνει την αποσυμφόρηση του ρόστερ σε αυτές τις θέσεις. Αρα ο πραγματικός πονοκέφαλος είναι γιατί να φύγει ο Τσιγγάρας και όχι κάποιος άλλος. Πολλοί θα προτιμούσαν να δούνε τον Φιλίπε Σοάρες να πάει σε άλλη ομάδα, για να ψηθεί και να δείξει στην πορεία τι μπορεί να πετύχει, άλλοι θα ήθελαν να φύγουν ο Κούρτιτς και ο Ντόουγκλας (έγιναν προσπάθειες να βρεθεί αξιόλογη πρόταση πώλησης, αλλά μέχρι χθες αυτές που είχε στα χέρια του δεν ήταν ικανοποιητικές για τον ΠΑΟΚ), άλλοι ενδεχομένως ο Σβαμπ που ανανέωσε πρόσφατα ή ο Ελ Καντουρί. Είναι δεδομένο ότι αυτή η συζήτηση εφόσον ο Τσιγγάρας πάει καλά στην Γαλλία θα φουντώνει όλο και πιο πολύ και μένει να φανεί στην πράξη ποιος θα έχει στην πράξη τα περισσότερα δίκια με το μέρος του.
Υ.Γ. Είναι δεύτερο σερί παιχνίδι που η κερκίδας της Τούμπας εκπέμπει μόνο θετική ενέργεια και προσπαθεί σε όλο το 90λεπτό να ωθήσει την ομάδα του προς την νίκη, χωρίς να ασχολείται με άλλα ζητήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου