Οι αγώνες όπως και οι πόλεμοι εξελίσσονται στο πεδίο (γήπεδο) με τις τακτικές, αλλά κρίνονται από την ανώτερη στρατηγική και βέβαια από τις πληροφορίες και την κατασκοπία και από το ηθικό. Σε όλα αυτά περιλαμβάνεται και η προπαγάνδα ή όπως λέμε στο ποδόσφαιρο, τα mind games.
Ο Ολυμπιακός, προκειμένου να ανατρέψει την κατάσταση στη βαθμολογία για να πάρει εκείνος το πρωτάθλημα επέλεξε τη στρατηγική να φοβίσει τον ΠΑΟΚ. Θα μπορούσε να επιλέξει μια άλλη, αντίθετη, να τον κοιμίσει. *
Ο σχεδιασμός του προέβλεπε να πάει στην Τούμπα με διαφορά το πολύ πέντε βαθμών ή ακόμη και μικρότερη, αν ο ΠΑΟΚ σκάλωνε κάπου. Εκεί θα τα έπαιζε όλα για όλα, ξέροντας ότι σε περίπτωση νίκης του ο ΠΑΟΚ θα είχε πια τεράστιο άγχος μπροστά στον κίνδυνο να χάσει κάτι που θεωρούσε δικό του. Και μάλιστα κάτι που επιθυμεί διακαώς πολλά χρόνια.
Η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι γεμάτη τέτοια παραδείγματα.
Φέτος ομάδες σαν τον ΠΑΟΚ, οι οποίες προηγούνται δηλαδή με καλές διαφορές και έχουν πολλά χρόνια να κατακτήσουν το πρωτάθλημα είναι η Λίβερπουλ, η Ντόρτμουντ και η Μπασάκ Σεχίρ. Επίσης, χωρίς να προηγούνται αλλά με πιθανότητες παίζουν η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Μπράγκα και πιο πίσω η Γκλάντμπαχ και η Τόττεναμ. Στην ίδια κατηγορία θα ήταν και η Σεβίλλη ή οποία μόλις ανέβηκε στην κορυφή, για μια εβδομάδα, ζαλίστηκε και ήδη μετράει 17 βαθμούς πίσω.
Μόνο στους τελευταίους δύο τρείς αγώνες η Ατλέτικο Μαδρίτης έχασε στην Μπέτις και το ντέρμπυ με τη Ρεάλ, η Γλάντμπαχ έχασε στην έδρα της 3-0, η Μπασάκ έφερε ισοπαλία στην έδρα της με την τελευταία ομάδα, η Ντόρτμουντ ισοφαρίστηκε σε 3-3 από 3-0 στο ’75, η Λίβερπουλ έφερε αδικαιολόγητη ισοπαλία εντός έδρας, ενώ το ‘τρένο’ Μπράγκα έχασε χθες 3-0 από μια άθλια Σπόρτινγκ, στον πιο κρίσιμο αγώνα. Δηλαδή μόνον ο ΠΑΟΚ κρατάει γερά. Όλοι οι άλλοι αντιμετωπίζουν ήδη τις συνέπειες ‘του άγχους του πρωτάρη μπροστά στον τίτλο’.
Η στρατηγική του Ολυμπιακού να φοβίσει
Αυτή λοιπόν ήταν η στρατηγική του Ολυμπιακού, να φέρει και τον ΠΑΟΚ στην ίδια θέση. Να τον φοβίσει εν’ όψει του αγώνα στην Τούμπα και να τον τρομοκρατήσει στην περίπτωση που αυτός πήγαινε θετικά για τον Ολυμπιακό. Φυσικά, η στρατηγική του Ολυμπιακού περιλάμβανε και άλλες ενέργειες, στο παρασκήνιο, αλλά ας τις αφήσουμε στην άκρη αυτές.
Για να το πετύχει καλλιέργησε το αφήγημα της καλύτερης ομάδας, εκμεταλλευόμενη σειρά νικών, με αδύναμους όμως αντιπάλους. Κάποια από αυτά τα ματς ήταν και φιλικά. Ήταν πολύ χαρακτηριστική η προσπάθεια του κυρ Σάββα, κάθε Κυριακή βράδυ, να λέει πόσο καλύτερη ομάδα είναι ο Ολυμπιακός, ότι παίζει ποδόσφαιρό πολύ μπροστά και ότι είναι κρίμα αυτή η ομάδα να μην βγει πρωταθλήτρια, αλλά θα βγει. Έγινε σχεδόν γραφικός (όπως πάντα) αλλά ο σκοπός άγιαζε τα μέσα. Ο δε Μαρινάκης την τελευταία μέρα είπε: ‘κερδίσουμε και το παίρνουμε, τόσο απλό’. Δεν ξέρω αν ο προπονητής τους που φαίνεται πιο μυαλωμένος συμφωνούσε με όλα αυτά αλλά τον έβαλαν κι αυτόν να παπαγαλίζει διαρκώς τα περί καλύτερης ομάδας. Όχι ότι είναι κακό να το λές αλλά υπήρξε μια επιμελημένη υπερβολή.
Σημ: Εδώ τον άλλον την έβαλαν να κάνει τον ‘πεθαμένο’, αυτό δεν θα κατάφερναν;
Σημ 2: Ο Μαρινάκης βέβαια, πέρα από τις δηλώσεις πήγε και να πυρπολήσει το μάτς αλλά δεν τα κατάφερε.
Πες, πές, σχεδόν το πίστεψαν αλλά η στρατηγική αυτή τελικά κατέληξε μπούμερανγκ. Πείσμωσε τον ΠΑΟΚ των 18 νικών και 2 ισοπαλιών σε 20 αγώνες, τον έσφιξε ενώ έκανε ίσως τον Ολυμπιακό να κατέβει μπλαζέ και σόφτ στην Τούμπα, ως το αδιαφιλονίκητο ουσιαστικό φαβορί και να μαζέψει τρία, λίαν επιεικώς.
Η στρατηγική του ιστιοπλόου από τον ΠΑΟΚ
Ο ΠΑΟΚ από τη μεριά του και ο ‘γάτος’ Λουτσέσκου ακολούθησε την τακτική του ιστιοπλόου. Τι λέει αυτή;
Όπως είναι γνωστό ένας ιστιοπλοϊκός αγώνας αποτελείται από πολλές κούρσες. Ο αγώνας δεν κρίνεται τόσο στη ναυτοσύνη, αφού τα βασικά τα κάνουν όλοι, αλλά από την επιλογή διαδρομής. Αν δηλαδή το σκάφος σου θα πέσει σε ρεύματα αέρα ή σε σημεία άπνοιας. Αυτή είναι η μεγάλη τέχνη, να προβλέψεις πού θα υπάρξουν τα μεγάλα ρεύματα. Όταν ένας ιστιοπλόος μετά από μερικές κούρσες προηγείται και ο αγώνας βαδίζει προς το τέλος, ακολουθεί την τακτική του αντιπάλου και 2ου ακόμη κι αν δεν τη θεωρεί σωστή. Παίρνει δηλαδή την ίδια διαδρομή που παίρνει ο αντίπαλος ακόμη κι αν πιστεύει ότι σε μια άλλη διαδρομή θα βρει καλύτερα ρεύματα. Ο λόγος είναι ότι με τον τρόπο αυτό είναι αδύνατο να ανατραπεί η διαφορά και να χάσει, ενώ αν ακολουθήσει άλλη διαδρομή και εφ’ όσον αυτή δεν δικαιωθεί, θα χάσει τον αγώνα. Αν δικαιωθεί βέβαια θα διευρύνει τη διαφορά αλλά θέλει να σιγουρέψει τη νίκη την οποία έχει στα χέρια και να μην ρισκάρει την ανατροπή.
Ο Λουτσέσκου, πέρα από καλός στρατηγός είναι επίσης πολύ και στην επικοινωνία. Ακολούθησε λοιπόν τη στρατηγική του Ολυμπιακού. Δεν κοντράρισε ως προς το ποιος είναι η καλύτερη ομάδα. Είδατε να βγει και να πει: ‘τι λέτε ρε, που είσαστε εσείς η καλύτερη ομάδα; Εμείς είμαστε’. Μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι αν είχε κρίνει ότι αυτό τον συμφέρει θα χαλούσε τον κόσμο, όπως έκανε και με το κλεμμένο πρωτάθλημα.
Προφανώς άλλα έλεγε στους παίκτες του, τους οποίους παρουσίασε ταύρους στο ντέρμπυ (να πανηγυρίζουν ακόμη και για πετυχημένα τάκλιν) αλλά προς τα έξω τίποτα.
Πιο χαρακτηριστική περιγραφή του πώς ο Ολυμπιακός έπεσε στην παγίδα του, είναι άρθρο του πολύ σοβαρού αρθρογράφου και Ολυμπιακού, Θέμη Καίσαρη, ο οποίος έγραψε ότι: «ο Ολυμπιακός έστησε απέναντί του έναν καθρέφτη κι άρχισε να τον ρωτάει κάθε εβδομάδα ποιος παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στη χώρα». https://www.sport24.gr/Columns/themis-kaisaris/o-paok-timwrhse-thn-aseveia-toy-olympiakou.5436831.html
Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που γνωρίζουμε. Τώρα ο Ολυμπιακός μαζεύτηκε αλλά μετά από το χθεσινό 4-1 θα απλωθεί και πάλι. Όμως αν είμαστε σοβαροί – που θα είμαστε – δεν έχει πιθανότητες. Και το ξέρει πια.
Το κέρδος, πέρα από το ότι είμαστε πιο σίγουροι και αποφύγαμε μεγάλες αγωνίες και θα απολαύσουμε πιο άνετα αυτό το τελευταίο κομμάτι μιας όμορφης διαδρομής, είναι ότι γλυτώσαμε αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία χτυπημάτων του Ολυμπιακού κάτω από τη μέση. Αν τη γλυτώσαμε.
Και βέβαια είναι και το Κύπελλο, δεν έχουμε τελειώσει. Απλά, πέρα από το γήπεδο, τη φόρμα της ομάδας, την τακτική, να ξέρετε ότι ο ΠΑΟΚ είναι πια πολύ δυνατός και στην υψηλή στρατηγική, εκτός γηπέδου.
* Στο πρωτάθλημα του 2011-12, στην Πρέμιερ Λίγκ, η Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ είχε ξεφύγει 8 βαθμούς από την 2η Μάντσεστερ Σίτυ. Ο προπονητής της δεύτερης, ο Μαντσίνι πέταξε λευκή πετσέτα λέγοντας ότι η διαφορά αυτή δεν ανατρέπεται και ότι το πρωτάθλημα τελείωσε. Αυτό κοίμισε την MU, με Φέργιουσον ακόμη παρακαλώ, με αποτέλεσμα την τελευταία αγωνιστική η Σίτυ να κλέψει το πρωτάθλημα με δύο γκολ στις καθυστερήσεις και στην ισοβαθμία. Ευτυχώς και η ισοβαθμία είναι μαζί μας αλλά ας το έχουμε αυτό υπ’ όψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου