Αύριο παίζουμε με τον Ολυμπιακό σε ένα μομέντομ που φωτογραφίζει πιθανή αποτυχία. Εγώ δεν το βλέπω έτσι γιατί στη τελευταία αναμέτρηση των δύο ομάδων, ο Ολυμπιακός κέρδισε τον χειρότερο ΠΑΟΚ της τελευταίας τριετίας, με ένα τυχερό και ίσως παράτυπο γκολ.
Η συγκυρία βέβαια έφερε τον Ολυμπιακό να περνάει στους 16 του Γιουρόπα απέναντι στην Άρσεναλ, σε ένα παιχνίδι που πήρε επική μορφή. Και η ψυχολογία του μηχανισμού του πήγε στα ύψη. Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να δώσει κι άλλη τροφή, αφήνοντας δύο βαθμούς στην ουσιαστικά αδιάφορη Ξάνθη.
Επί της ουσίας, ο ΠΑΟΚ πήρε αυτό που άξιζε μέσα στο γήπεδο. Ότι λάθος κάνει το βρίσκει μπροστά του. Δεν είναι ένα κλαμπ που τα λάθη του δεν θα το επηρεάσουν. Αυτή είναι μία παραδοσιακή πραγματικότητα και νομίζω πως οι περισσότεροι από εμάς είμαστε συμβιβασμένοι σε αυτό.
Ο ΠΑΟΚ αύριο θα προσπαθήσει να σώσει τη χρονιά. Ένα κύπελλο είναι σαφώς καλύτερο από το τίποτα. Όμως και να αποτύχει αυτό δεν σημαίνει καταστροφή.
Αυτό είναι το ποδόσφαιρο άλλωστε. Υπάρχουν σεζόν που σου πάνε και κάποιες που δεν σου πάνε. Υπάρχουν πρότζεκτ που βγαίνουν και κάποια που δεν σου βγαίνουν. Το χειρότερο για εμένα δεν είναι το χαμένο πρωτάθλημα, αλλά το ότι η ομάδα δεν είναι καλύτερη από το ξεκίνημα της σεζόν.
Στον ΠΑΟΚ πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό. Δεν είμαστε ένα κλαμπ που θα έχει τις αβάντες του Ολυμπιακού, δεν είμαστε ένα κλαμπ που θα στήσει επιτροπές, θα κάνει γιουσουφάκια κυβερνητικούς σε κομβικά πόστα, θα εκμεταλλευτεί χυδαία τον Τύπο.
Στην εποχή που ζούμε, πρέπει όλοι να είμαστε ψύχραιμοι. Το να προκαλούμε την ένταση εντός του κλαμπ, είναι άξονας εκμετάλλευσης από ανθρώπους που η ψυχή τους έχει μόνο μαυρίλα μέσα της.
Αντιλαμβανόμαστε άπαντες πως το πρότζεκτ μπάζει. Πως πρέπει να παρθούν σημαντικές αποφάσεις. Πως πρέπει να αλλαχτούν πολλά κυρίως στη δομή της ΠΑΕ.
Αντιλαμβανόμαστε τις αδυναμίες του προπονητή, τα κενά στο ρόστερ, βλέπουμε πως η ομάδα δεν τρέχει όπως πρέπει. Όχι όσο, όπως πρέπει.
Ο ένας άξονας του προβληματισμού που είναι ξεκάθαρος, δεν γίνεται να ενισχύει τον άλλο άξονα, της αλητείας που βιώνει το κλαμπ από τα σκουπίδια της πολιτικής και εννοείται τους υπόδικους φίλους τους.
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χαίρεται ο κουβάς με πόδια που το παίζει αντιπρόεδρος και μάγκας με τις πλάτες μπάτσων και δικαστικών. Δεν μπορεί να δίνουμε χαρά σε αυτό το πράμα.
Είναι μία εποχή που πρέπει να κατανοήσουμε γιατί είμαστε ΠΑΟΚ, ποιος είναι ο ρόλος μας και βέβαια αν αγαπάμε το κλαμπ ή είμαστε οι πανηγυρτζήδες λάτρεις της νίκης.
Οι νίκες μειώθηκαν γιατί κάναμε λάθη. Πολλά από τα λάθη έγιναν μέσα στη τρέλα κατάκτησης του πρωταθλήματος από τα όσα έγιναν το 2018 και ακόμη περισσότερα μέσα στη μέθη του αήττητου πρωταθλήματος και το νταμπλ.
Όλα είναι μαθήματα και ακόμη και να περάσουμε στο τελικό και να πάρουμε το κύπελλο, αυτά θα πρέπει να τα λάβουμε όλοι μας σοβαρά.
Ο Ιβάν Σαββίδης και η οικογένεια, πρέπει να προστατευτούν στην εποχή που εξισώνονται με λαμόγια και απαξιώνονται σε κάθε ευκαιρία από τους γνωστούς κύκλους. Όπως μας προσέφεραν χαρές, έτσι θα μας ξαναπροσφέρουν στο μέλλον.
Αυτό δεν θα συμβεί, αν οι ίδιοι μας δεν δείξουμε ψυχικά αποθέματα και μας καταβάλλει ένα είδος έπαρσης που αγγίζει μόνο έναν ΠΑΟΚ που δεν έχει σχέση με αυτόν που μεγαλώσαμε.
Το κλαμπ δέχεται έναν πόλεμο που τον έχει κατανοήσει και ο πλέον αδαής. Με ηρεμία και ψυχραιμία θα τον ξεπεράσει και θα πάρει τις σωστές αποφάσεις. Ο πανικός και η κακοπροαίρετη κριτική θα είναι όπλα των άλλων. Ας μη τα χρησιμοποιούμε και εμείς.
Κλείνοντας, θα ήθελα να μας πούνε εκείνα τα καρτούν αν έχασαν τελικά κάποιο σπίτι, να μας πούνε αν έκαναν καμία αυτοψία, να μας πούνε αν όταν αγοράζεις ένα ξενοδοχείο τι σύστημα πρέπει να παίζεις και γενικά να εμφανιστούνε γιατί τους βλέπω λίγο χλωμούς τελευταία.
Αυτά τα γελοία υποκείμενα που έπαιξαν με έναν λαό χωρίς κανέναν ενδοιασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου