ΠΑΟΚ μικρά-μικρά και λεπτομέρειες από τον αγώνα στην Πόλη που καθόρισαν το αποτέλεσμα (photostory) ...

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε πολλά από το παιχνίδι με την Γαλατά. Έκανε ακόμη ένα βήμα προς τα πάνω. Μικρό, όσο επιτρέπει ένας αγώνας, αλλά έκανε. Έπαιξε καλά και ανταποκρίθηκε επάξια στο ψηλότερο επίπεδο(Γραφει ο Τριαντάφυλλος Πετκανόπουλος)

Διότι η Γαλατά σ’ αυτό ανήκει.

Μολονότι έχω εμπιστοσύνη στην ομάδα είχα και ένα φόβο. Πίστευα όμως ότι θα βάλουμε γκολ. Είχα δει τις φάσεις από προηγούμενους αγώνες και εκτίμησα ότι η άμυνα της Γαλατά έχει ζητήματα. Η ομάδα με διέψευσε θετικά, παρά την ήττα.

Η Γαλατά μας έτρεξε πολύ. Μας βγήκε η γλώσσα αλλά ανταποκριθήκαμε. Ο ΠΑΟΚ παλαιότερα δεν θα άντεχε σ’ αυτό το επίπεδο. Το επίπεδο ταχύτητας του καλού ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Προφανώς δεν ήμασταν στο ίδιο στις φυσικές δυνάμεις. Το βλέπαμε στις κεφαλιές στο κέντρο που τις χάναμε σχεδόν όλες, σε κάποιες μονομαχίες στο έδαφος και στα άλματα όπου οι παίκτες της Γαλατά πήγαιναν ένα κεφάλι πιο ψηλά. Αντιστάθμισαμε όμως σε ένα βαθμό με μαχητικότητα. 

Η Γαλατά ήταν καλύτερη, αν δούμε τον αγώνα χωρίς να υπολογίζουμε ποιοι έπαιζαν, όπως είναι φυσικό, αλλά ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε και να νικήσει. Πρώτον διότι δέχτηκε δύο γκολ από ατυχία (εκτός του αυτογκόλ, στο 2^ο έκανε καταπληκτική απόκρουση ο Κοτάρσκι, η μπάλα έσκασε κάτω και αναπήδησε όχι με κάθετη πορεία αλλά προς τα πίσω για τον ΠΑΟΚ για να καρφωθεί στον ουρανό της εστίας) και δεύτερον, διότι είχε τις ευκαιρίες. Και κλασικές.

Ο ΠΑΟΚ επιβλήθηκε σε κάποια διαστήματα του παιχνιδιού. Έκανε κάποιους εξαιρετικούς συνδυασμούς στη μετάβαση και υπό πίεση και έβγαλε απίθανες μπαλιές προς τα μπρος, μισά γκολ.

Στα τελευταία λεπτά και στις καθυστερήσεις ο ΠΑΟΚ σε κάθε επίθεση έδειχνε ότι θα ισοφάριζε. Οι Τούρκοι ήταν φοβισμένοι, η κερκίδα προσπαθούσε με ‘ουουου’ να βοηθήσει να το αποφύγουν. Αντ’ αυτού έγινε το ανάποδο.

Πολύ γρήγορη εκτέλεση των πλαγιων από την Γαλατά, ακόμη και στα τελευταία δευτερόλεπτα (3^ο γκολ, έβγαζε κινδύνους,. Σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ που σε κάθε πλαγιο έλεγα: ‘τώρα θα μας δώσει αλλαγή λόγω καθυστέρησης’. Για τις καλές ομάδες τα γρήγορα πλαγια είναι εργαλεία, όπως και τα στημένα. Πρέπει να το δεί ο Ρασβάν.

Ναι μεν καταπληκτικός ο Κοτάρσκι αλλά η Γαλατά οφείλει τη νίκη της και στον τερματοφύλακά της και αυτό είναι παράσημο για τον ΠΑΟΚ. Νομίζω ότι αυτός που έπαιζε ήταν καλύτερος από τον 38άρη βασικό ο οποίος ήταν τιμωρημένος.

Η παρουσία του Μπάμπα ήταν συγκλονιστική. Οι Τούρκοι θα αναρωτήθηκαν αν έχουν τέτοιο παίκτη στην ομάδα τους παρά την τεράστια αξία του ρόστερ τους. Παρατήρησα πόσο ψύχραιμος ήταν μετά από το τσαφ. Ούτε να χτυπιέται ούτε να ωρύεται, ούτε τίποτα. Και μετά έγινε άπιαστος. Μεγάλος παίκτης.

Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις από τον ΠΑΟΚ διακριθέντες. Ήταν όλοι υπέροχοι.

Στο τετ α τετ του Κωνσταντέλια τα πράγματα ήταν δύσκολα διότι ο τερματοφύλακας τον είχε κλείσει καλά. Με το σώμα του δηλαδή είχε καλύψει μεγάλο μέρος της εστίας. Το πλασέ δεν ήταν κακό, απλά χτύπησε στο χέρι του. 

Προφανώς αν η μπάλα πήγαινε δίπλα στον Ζίφκοβιτς το γκολ δεν χανόταν αλλά όταν ένας παίκτης βγαίνει τετ α τετ είναι δύσκολο να βλέπει γύρω του.

Στις περιπτώσεις αυτές είναι ίσως καλύτερα να επιχειρήσει ο επιθετικός ντρίπλα στον τερματοφύλακα που βγαίνει, από δεξιά στην περίπτωσή μας.

Αν επιχειρήσει να τον κρεμάσει μάλλον η μπάλα θα πάει πάνω από την εστία καθώς η απόσταση είναι μικρή.

Ήταν ακριβώς η ίδια φάση με το 2^ο γκολ του Ζίβκοβιτς στην Τούμπα με τον Ολυμπιακό, απλά εκεί η μπάλα βρήκε τρύπα και πέρασε. Βέβαια ο Ζίφκοβιτς δεν είχε και πίεση.

 

Κατά τη γνώμη μου η καλύτερη ευκαιρία του ΠΑΟΚ ήταν αυτή και μιλάει η εικόνα.

Στο 3^ο γκολ ο Ότο, ο οποίος έκανε εξαιρετική εμφάνιση, παραμένει στο χώρο του πλαγίου άουτ, διεκδικώντας ότι τάχα είναι για το ΠΑΟΚ ενώ ο παίκτης του φεύγει μπροστά, δέχεται την μπάλα και ενεργεί μόνος του.

Αλλά το τελευταίο που θα κάναμε ήταν να ζητήσουμε ευθύνη μετά από τέτοια ένταση και κούραση. Δεν λειτουργούσαν ούτε σώμα ούτε μυαλό, σε αντίθεση με τον Ικάρντι που ήταν φρέσκος και εκτέλεσε εν ψυχρώ.

Φάνηκε έτσι, με τις αλλαγές της Γαλατά, όσο σημαντικό είναι σ’ αυτό το επίπεδο να έχεις ισάξιους παίκτες στον πάγκο. Όλους.

Το γκολ αυτό μας άφησε μια τελευταία μικρή πικρή γεύση, αλλά αν είναι να τρως γκολ στα τελευταία δευτερόλεπτα, ας είναι σαν αυτό, που δεν επηρεάζει δηλαδή το αποτέλεσμα (και όχι σαν της Μάλμε).

Γι’ αυτό θέλουμε να ανεβαίνει επίπεδο η ομάδα. Ακριβώς για να απολαμβάνουμε τέτοια ματς.

Ωστόσο η ένταση ήταν πολύ μεγάλη. Ο Λουτσέσκου θα έχει πολλή δουλειά στη διαχείριση των δυνάμεων, αν πάνε και τα άλλα ματς σε τέτοιο τέμπο.

Ήδη για την Κυριακή με τον Άρη θα είναι ζόρικα αλλά πιστεύω πως αυτή τη φορά του Μάντσιου δεν θα του βγει. Ποντάρω σε Μούργκ, Σορετίρε που πιστεύω ότι θα παίξει, στους σχετικά ξεκούραστους Σβαμπ  και Τσιταντούλι, στη νιότη του Καμαρά, την επάρκεια του Σάστρε και στα στημένα του Ντεσπόντοφ ο οποίος λογικά θα ξεκινήσει.

Αν ο Μιχαηλίδης ξεκουράσει τον Κόλει δεν φοβάμαι και αν ο μικρός αριστερά μπορούσε να ξεκουράσει τον Μπάμπα και ο Λόβρεν τον Κετζιόρα θα ήταν ακόμη καλύτερα.

Ο ΠΑΟΚ μας έκανε περήφανους.