(απο sdna.gr)Την... άκουσε στο Δουβλίνο, πήγε με το μαχαίρι στα δόντια στην Κροατία, έπαιξε τη ζαριά της τελευταίας αγωνιστικής στους ομίλους, έμεινε ζωντανός στη ρωσική ρουλέτα με τη Μίντιλαντ, αφηνίασε με τη Γάνδη, έβγαλε γούστα ακόμη και με τη Μαρσέιγ. Μια γεμάτη σεζόν για τον Ευρωπαίο ΠΑΟΚ.
Και ποιος να του΄το λεγε στο Δουβλίνο... Εκεί που ξεκίνησαν όλα, πριν από 8 περίπου μήνες! Αλλά αν κάτι μας έμαθε αυτός ο ΠΑΟΚ, είναι πως έχει χαρακτήρα για τα δύσκολα. Η Μαρσέιγ τον ανέβασε πίστα και εκείνοι το έφτασαν, όπου μπορούσαν.
Και η αλήθεια είναι πως την... άκουσε με το καλημέρα. Αρχές Αυγούστου και η κλήρωση τον έφερε στο Δουβλίνο. Από την «καυτή» λόγω θερμοκρασίας Θεσσαλονίκη, στην Ιρλανδία. Προσγείωση, ανώμαλη. Για την ακρίβεια, η θλιβερή εμφάνιση του ΠΑΟΚ στο AVIVA Stadium αποτυπώθηκε και στην ήττα με 2-1 από την άγνωστη Μποέμιαν... Και τι ντροπή θα έλεγε κανείς να μείνει εκτός Ευρώπης τόσο νωρίς! Αλλά ΠΑΟΚ είσαι, από νωρίς στα δύσκολα, στα ζόρια. Γιατί στην Τούμπα, το έργο παίχτηκε αλλιώς. Και εκεί ήταν σοβαρός. Αποστολή εξετελέσθη και συνεχίζουμε...
Και η συνέχεια ζόρικη ήταν... Για την ακρίβεια, μία κατάσταση εντελώς ΠΑΟΚ. Πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο τη Ριέκα στο σπίτι του και εν τέλει δεν πήρε τίποτα απ΄ότι δικαιούταν. Λες και το κάνει επίτηδες, να δοκιμάζεται κάθε φορά με τη θηλιά στο λαιμό. Γιατί έτσι πήγε στην Κροατία για τη ρεβάνς. Ήταν πολύ νωρίς για να αποκλειστεί και η Ριέκα θα άφηνε κηλίδα στη φετινή του σεζόν. Εκεί όμως φόρεσε το καλό του κοστούμι. Δημιουργικός, ατσάλινος, αποφασιστικός, σίγουρος τελείωσε με υπέροχο ποδόσφαιρο τους Κροάτες και βρήκε μία θέση στους ομίλους του Conference League.
Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...
Η κληρωτίδα των ομίλων του UEFA Europa Conference League έβγαλε στον δρόμο του ΠΑΟΚ, τις Λίνκολν, Σλόβαν Μπρατισλάβας και Κοπεγχάγη. Κλήρωση στα μέτρα του θα έλεγε κανείς αλλά με ταξίδια και non stop υποχρεώσεις και εντός συνόρων για έναν ΠΑΟΚ που για μεγάλο διάστημα παραπατούσε, δοκιμάζοντας στο όριο τις αντοχές του, οι όμιλοι αποδείχθηκαν μια σκληρή roller coaster δοκιμασία.
Από το «διπλό» στο Parken απέναντι στην Κοπεγχάγη, στην απόλυτη ανατροπή της Τούμπας, αναγκάζοντας τον ΠΑΟΚ στην πρώτη του ήττα στους ομίλους. Ήρθε και εκείνο το 0-0 στο Tehelné pole με τη Σλόβαν για να τον κρατήσει σε εγρήγορση μέχρι τέλους. Μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Κρατούσε την τύχη στα χέρια του και έπαιξε τα ρέστα του για την πρόκριση. Και απέναντι στη Λίνκολν έκανε του... κεφαλιού του, κλείνοντας ραντεβού για το Φλεβάρη. Και το πρώτο στοίχημα κερδήθηκε!
Μετά έλεγες ό,τι γίνει...
Και απέναντί του η Μίντιλαντ. Με άλλη ποδοσφαιρική κουλτούρα και παιδεία. Και ενώ οι Δανοί είχαν πατήσει παύση λόγω της χειμερινής διακοπής και προετοιμάζονταν για το πρώτο παιχνίδι της νέας χρονιάς με τον ΠΑΟΚ, ο ΠΑΟΚ μετρούσε τα κουκιά. Απουσίες λόγω Covid, τραυματισμοί, διαχείριση Ευρώπης και Ελλάδας. Ρεαλιστικά όμως μπορούσε... Και δεν έχασε την πίστη του παρά την ήττα στο πρώτο παιχνίδι. Όλα γι όλα στην Τούμπα και ας οδηγήθηκε στη ρωσική ρουλέτα. Και εκεί ακόμη έμεινε ζωντανός. Πολύ σκληρός για να πεθάνει. Η τελευταία σελίδα με τη Μίντιλαντ κλείνει με τη φράση: «Ο Πασχαλάκης απέκρουσε την εκτέλεση του Μέιερ και με 5-3 ο ΠΑΟΚ παίρνει την ιστορική πρόκριση....».
Ναι, πια μπορεί να ονειρεύεται...
Εξάλλου, όλους «τρέλα σας πουλάμε». Πόσω μάλλον μετά το 1-0 της Τούμπας. Η πρώτη τεράστια νίκη επί της Γάνδης που επί της ουσίας τον έστελνε στο Βέλγιο για το Χ2 και τους 8 της Ευρώπης! Και εκτός έδρας υπέφερε, μάτωσε ποδοσφαιρικά και κυριολεκτικά άλλα η ψυχούλα τους το έλεγε ακόμη. Η Γάνδη τον έριξε στα σκοινιά, έφερε το σκορ στα μέτρα της αλλά ο απίστευτος ΠΑΟΚ, αυτή η ομαδάρα του Λουτσέσκου που έδειχνε να βγάζει γούστα στην Ευρώπη δεν έλεγε να συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο από δύο νίκες. Και με το 2Χ2 επί της βελγικής ομάδας βρέθηκε στην προημιτελική φάση.
Η πίστα της Μαρσέιγ...
Εξ αρχής το αουτσάιντερ. Αλλά το #RoadToTirana έχει απαιτήσεις. Κι ας ειπώθηκε για πρώτη φορά ως... ανέκδοτο. Εκείνοι βάλθηκαν να μας κάνουν να το πιστέψουμε. Κι ας είχαν απέναντί τους, μία ποδοσφαιρική δύναμη που ακούει στο όνομά, Μαρσέιγ.Τρύπησαν το ταβάνι τους. Το πήγαν μέχρι τέλους. Και στα δύο παιχνίδια, παρά τη διαφορά ποιότητας και παραστάσεων, τα «αχ» και τα παρ΄ολίγον θα συνοδεύουν έναν αποκλεισμό, όχι από εκείνους που συνηθίζεις να λες... περήφανους αλλά από εκείνους που ξέρεις ότι σου αφήνουν τεράστια παρακαταθήκη. Για το μεντάλιτι και την προσωπικότητα αυτής της ομάδας. Μιας ομάδας που γουστάρει να βλέπει ο κόσμος. Γιατί αυτός ο κόσμος έτσι θα αποδεχθεί και την ήττα και τον αποκλεισμό. Όπως ακριβώς έκανε η Τούμπα... Η στεναχώρια είναι εφήμερη, θα φύγει, αυτά που θα μείνουν όμως είναι πολλά περισσότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου